بررسی راهکارهای بهینه سازی تولید، تبدیل و مصرف انرژی با در نظر داشتن مخاطرات زیست محیطی با رویکرد استفاده از انرژی های نو

مصرف انرژی بطور مستقیم سبب افزایش آلاینده های محیط زیستی می شود که علاوه بر گرمایش زمین و آثار گلخانه ای، هزینه های اجتماعی فراوانی را به دولت ها و جوامع تحمیل می نماید. بنابراین، تمامی کشورهای صنعتی در برنامه های توسعه ای خود، حفاظت از محیط زیست را در کنار بهبود کارایی انرژی و بهره وری اقتصادی به عنوان ضلع سوم توسعه پایدار عنوان نموده و این موضوع را به خصوص پس از عقد پیمان کیوتو به شکلی مدون در چارچوب برنامه های مصرف انرژی خود تعریف کرده اند. بالابودن شدت انرژی و پتانسیل های بالای صرفه جویی انرژی در بخش های مختلف تولید و مصرف انرژی در کشور از یک سو و تعاملات، تسهیلات و اجبارهای داخلی و بین المللی از سوی دیگر، شرایطی را ایجاد نموده است که باید با ساماندهی مناسب و تدوین برنامه ای جامع، بیشترین منافع را برای کشور بدست آورد تا علاوه بر نفع اقتصادی و اجتماعی، حرکت جامعه در مسیر توسعه پایدار تضمین شود. جهت مدیریت عرضه و تقاضای انرژی در کشور، بازده پایین فناوری های تولید و تبدیل حامل های انرژی و فرهنگ غیرصحیح مصرف انرژی باید اصلاح شود. در مقاله حاضر، ابتدا مروری بر وضعیت تولید، تبدیل و مصرف انرژی و انتشار گازهای آلاینده در کشور انجام می شود. سپس فناوری های انرژی در بخش تولید، تبدیل و مصرف انرژی بررسی شده و نیازهای انتقال فناوری در بخش انرژی کشور اولویت بندی می شوند.