بررسی تاثیر رنگ در محیط آموزشی برای کودکان مبتلا به اختلالات اوتیسم

اوتیسم، یک اختلال رشد است که در سه سال اول زندگی ظاهر می شود. این بیماری با تاثیر بر مغز کودک، رفتارهای اجتماعی و مهارت ارتباط برقرار کردن را مختل می کند. رنگ عاملی مهم در طراحی است که میتواند به ساختمان جان ببخشد و یکی از دغدغه های طراحی به حساب می آید و در حالت روحی کودکان اوتستیک تاثیر زیادی دارد. و معماری می تواند با آگاهی از روانشناسی رنگ و نقش آن در خصوصیات اخلاقی و رفتاری کودک فضایی را به دور از تنش با یادگیری بالا طراحی نماید. در طراحی بسیاری از محیط های آموزشی این کودکان به تاثیر محیط کالبدی بر روح و روان آنان کمتر توجه شده است این درحالی است که زمان طولانی را در محیط آموزشی سپری می کنند، بنابراین محیطی که در آن قرار می گیرند اهمیت ویژه ای دارد تا آنجا که روان شناسان محیطی به تاثیر شرایط محیط آموزشی توجه زیادی داشته اند. آنها عقیده دارند رنگ می تواند سبب به وجود امدن شوق و رغبت کودکان اوتیسم برای جستجو و کشف مطالب جدید و در نهایت بروز خلاقیت گردد. از انجایی که رنگ ها دارای تاثیرات فیزیولوژیکی و روانی است می توان تاثیر آشکار این عناصر برروح، ذهن و نگرش دانش آموزان اوتیسمی دید .