بررسی نقش معماری پارامتریک در برقراری توسعه پایدار بر مبنای فرهنگ دیجیتال

در سالهای اخیر با رشد سریع سخت افزار کامپیوتر و نرم افزار های طراحی و با توجه به نیاز های فرمی و فنی سبک جدیدی به نام پارامتریک بوجود آمد؛ از طرف دیگر با توجه به بحران های خاص پیش روی جامعه و در نظر گرفتن نیازهای نسل آینده با مبحث توسعه پایدار مواجه هستیم. حال  باید دید که تطابق پذیری و راهگشایی این سبک و یا به تعبیری فرهنگ جدید معماری برای مقوله توسعه پایدار چگونه خواهد بود. مساله اصلی تحقیق بررسی معماری پارامتریک در برقراری توسعه پایدار بر مبنای فرهنگ دیجیتال است. روش تحقیق پژوهش ابتدا با مطالعات اسنادی به بررسی مضامین سبک دیجیتال، پارامتریک، معماری پایدار و فرهنگ های پیش رو پرداخته و سپس برمبنای روش تحقیق کیفی با اطلاعات جمع آوری شده و با شناخت نظر و کارهای صاحبنظران این سبک و مرور بر برجسته ترین سامانه ها و محیط های مجازی و اصول معماری پایدار به بررسی نقش معماری دیجیتال بر معماری پایدار می پردازد. هدف پژوهش تحقق معماری پایدار و دست یابی به اهداف و اصول این سبک و همچنین رواج معماری دیجیتال در فرهنگ معماری جامعه خواهد بود. نتایج بازگو کننده توانایی معماری دیجیتال و قدرت ابزار های خاص این روش در نیل به معماری پایدار خواهد بود.