ارزیابی عملکرد روش های ازدیاد برداشت نفت و ارائه راهکار متناسب با مخازن نفتی ایران

مدیریت مخازن نفتی به منظور افزایش طول عمر آن ها، همواره از نگرانی های کشورهای دارنده نفت به شمار می رود. در دنیا سالانه مبالغ زیادی صرف پروژه های تحقیقاتی بر روی روش های ازدیاد برداشت از مخازن نفتی می شود و همواره کشورهای دارای مخازن نفتی سعی دارند تا با ارائه مناسب ترین روش از منابع خود هر چه بیشتر بهره مند شوند. با در نظر گرفتن این موضوع که ایران یکی از دارندگان این مخازن می باشد باید مطالعات بیشتری در زمینه ازدیاد برداشت در کشور انجام گیرد. برداشت نفت در طول عمر یک مخزن به سه دسته برداشت اولیه، برداشت ثانویه و برداشت ثالثیه تقسیم می شود. برداشت ثالثیه خود به 4 روش کلی شامل حرارتی، شیمیایی، تزریق امتزاجی گاز و کنترل تحرک تقسیم می شود. به همین دلیل در این پژوهش سعی شده تا با بررسی روش های مختلف ازدیاد برداشت و بیان مزایا و معایب هر یک از روش ها در نهایت مناسب ترین روش را با توجه به ویژگی های سنگ و سیال در مخازن کشور انتخاب نماییم. در واقع از بین تمامی روش های ازدیاد برداشت روش تزریق امتزاجی دی اکسید کربن به دلیل اینکه نه تنها برای محیط زیست خطرناک نبوده بلکه به کاهش آلودگی های هوا نیز کمک می کند بهتر می باشد. به این صورت که دی اکسید کربن موجود در هوا جذب و به مخزن تزریق میشود، بنابراین می توان گفت انتخاب این روش برای افزایش بهره وری از مخازن کشور مناسب تر می باشد.