مطالعه آزمایشگاهی تاثیر الیاف پلاستیکی بازیافتی بر مشخصات بتن خود متراکم

در عمل چالش های اجرایی مربوط به ساخت بتن و اجرای بتن از جمله آب انداختگی، جداشدگی، عدم کارایی لازم، ویبره زدن بتن، تجمع آرماتور، قالب بندی های پیچیده، باعث شده موضوع بتن خود متراکم در زمره مباحث مهم اجرایی و تحقیقاتی قرار گیرد. نتایج تحقیقات نشان داده است که استفاده ازمواد بازیافتی در بتن علاوه بر نقش بسیار مهم درحفظ محیط زیست، باعث افزایش مقاومت کششی بتن و نیز تاخیر ترک در بتن می شود. کیسه های پلاستیکی نگهداری مواد غذایی جزو این دسته ازمواد هستند. در مطالعه حاضر خصوصیات بتن خود متراکم تازه و سخت شده حاوی الیاف پلاستیکی بازیافتی مورد بررسی قرار گرفته است. از روش آزمایشگاهی استفاده شده است. در آزمایشات الیاف ها از کیسه های نگهداری مواد غذایی تهیه شده اند. 13 طرح اختلاط بتن با نسبت آب به سیمان 0.4 مورد بررسی قرار گرفت. از 1 طرح بدون الیاف به عنوان مرجع و 12 طرح بتن خود متراکم حاوی الیاف پلاستیکی با ابعاد 1 و 2 و 3 سانتی متری و مقادیر 100 و 250 و 500 و 1000 گرم بر مترمکعب در آزمایشات استفاده شد. برای ارزیابی رفتار الیاف بر روی بتن خود متراکم تازه و سخت شده، تمام نمونه ها تحت آزمایش های مربوط به بتن تازه خود متراکم (مانند آزمایش جریان اسلامپ، جعبه l شکل و آزمایش الک) و آزمایش های مربوط به بتن خود متراکم سخت شده (مانند آزمایش مقاومت فشاری و کششی) قرار گرفته اند. نتایج آزمایشگاهی نشان داد که افزایش مقدار و طول الیاف منجر به کاهش جریان پذیری و قابلیت عبور و افزایش قابل توجه مقاومت جداشدگی بتن می شود. با افزودن الیاف پلاستیکی، مقاومت فشاری به میزان 4.8 درصد و مقاومت کششی 4.22 درصد نسبت به بتن خود متراکم مرجع با افزایش همراه بود. افزایش مقاومت فشاری و کششی بتن وابسته به مقدار الیاف است و طول الیاف تاثیر زیادی بر روی مقاومت فشاری و کششی نداشت.