بررسی پایداری در معماری سنتی ایران

به نظر می رسد پایداری در معماری سنتی با آمیختگی در روح زمان فارغ از مصالح و اقلیم الگوی قابل تامل برای دستیابی به پایداری به مفهوم نوین آن خواهد بود. از این رو معماری تن پوش فرهنگ حاکم بر جوامع با توجه به تکنیک های ساخت موجود و اقلیم حاکم بر مناطق مختلف است؛ که درهم تنیدگی و هم افزایی بیشتری را بروز می دهد. به نظر می رسد این مهم را میتوان پایداری در معماری سنتی در نظر گرفت؛ پژوهش پیش رو از روش تحلیلی-توصیفی می باشد که از منابع کتابخانه ای بهره مند گردیده است؛ و برآن است که به بررسی پایداری در معماری سنتی بپردازد.