توسعه گردشگری پایدار شهری با ایجاد محیط های اکولوژیک شهری (نمونه موردی: رودخانه خشک شیراز)

در کلان شهرهای امروزی با توسعه گردشگری به عنوان پویاترین فعالیت شهری روبرو هستیم، همچنین در راستای ضروریات زندگی شهری و نیاز شهروندان به گذران فراغت در شهرها با ابعاد گستردهای مواجه هستیم. از اینرو، ایجاد جاذبه‏های طبیعی درون شهری بیش از پیش مورد اهمیت قرار میگیرد. از سوی دیگر بلعیده شدن فضاهای اکولوژیک شهری توسط طراحیهای غیر متعارف مارا بیش از پیش بر آن می دارد که با توجه به محیطهای اکولوژیک شهری همچون بسترهای فراموش شدهای چون رودخانه خشک در جهت توسعه گردشگری و راهبردهایی برای توسعه آن برآییم. با ساماندهی و احیای رودخانه خشک شیراز با هدف توسعه ی پایدار شهری و ایجاد شرایط اکولوژیکی مناسب در چارچوب توسعه و نگهداری این محیط می توان باعث ارتقای توسعه گردشگری شهری منطقه شد. بدین منظور تحقیق حاضر به بررسی شاخصههای محیطهای اکولوژیک و همچنین شاخصههای گردشگری شهری در کلان شهر و مقایسه ی این شاخصه ها با رودخانه خشک پرداخته شده است. در این پژوهش از روش تحقیق مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و همچنین ارزیابی شاخصه های اکولوژیک شهری و پایداری شهری با ایجاد محیط اکولوژیک شهری رودخانه خشک شیراز پرداخته شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان دهنده آن است که رودخانه خشک تمامی پتاسنیلهای مربوطه به شاخص‏های مورد ارزیابی را داشته که می توان به موجبات آن به حفظ و احیای این محیط اکولوژیک شهری در جهت پایداری پرداخت.