بررسی عددی و آزمایشگاهی شیروانی خاکی مسلح شده با ژئوتکستایل

مهندسی شیروانی ‎ها یکی از مهم‎ترین شاخه‎های مهندسی ژئوتکنیک است که به مباحثی از قبیل ساخت، طراحی، بازسازی و نگهداری دامنه‎ها و شیب‎ های خاکی می‎پردازد. بنابراین مطالعه و تحلیل شیروانی ‎ها جهت درک عملکرد آن‎ها و به ویژه پایداری و تغییر شکل‎ هایشان ضروری است. یکی از روش‎های قدیمی و نیز موثر افزایش پایداری و همچنین کاهش تغییر شکل شیروانی‎ها استفاده از ژئوتکستایل است. ژئوتکستایل‎ها صفحات نفوذ‎پذیری هستند که از الیاف پلی ‎پروپیلن و یا پلی‎استر و به دو صورت کلی بافته شده (تک رشته‎ای و چند رشته‎ای) و بافته نشده ساخته می‎شوند. کارهای تحقیقاتی آزمایشگاهی و آنالیز با ابعاد واقعی بر مبنای اصول علمی، مستند و واقعی هستند که به لحاظ رتبه‎بندی و درجه اهمیت در مرتبه بالایی قرار دارند، چرا که از پارامترهای کیفی و کمی طبیعت و خصوصیات مصالح واقعی در محل گرفته شده و بر خلاف فضای عددی، مدلسازی در شرایط واقعی یا نزدیک به واقعیت انجام یافته است. امروزه با وجود نرم‎افزارهای عددی و محاسباتی مخصوص به آنالیز سازه‎های خاکی می ‎توان مدل واقعی را در نرم‎افزار مدل ‎سازی کرده و پس از آنالیز از روی نتایج خروجی، دورنمایی از کار با ابعاد واقعی را پیش بینی نمود و در مدت زمان کمتری به اهداف مورد نظر در این رابطه رسید. هدف از این تحقیق، بررسی تحقیقات صورت گرفته بر شیروانی ‎های خاکی مسلح به ژئوتکستایل به روش عددی و مدل‎سازی آزمایشگاهی است. نتایج نشان دادند که حضور ژئوتکستایل، ضریب پایداری شیروانی‎ها را به طور چشم‎گیری افزایش داده و نحوه قرارگیری ژئوتکستایل در شیروانی خاکی مهم بوده و باید برای هر پروژه مورد مطالعه قرارگیرد.