ارزیابی کیفیت بصری – کالبدی خیابان های شهری نمونه مورد مطالعه: خیابان شهرداری تجریش: منطقه یک تهران

در فرایند برنامه ریزی شهری و در راستای بهبود کیفیت محیط، بالا بردن کیفیت بصری – کالبدی خیابان های شهری از جایگاه والایی در امر سرزندگی شهری برخوردار است. چراکه کیفیت بصری و منظر خیابان های شهری درمعرض دید مستمر ساکنان قرار دارد و بیش از هر چیز دیگر از طریق دید بر روحیۀ مردم تأثیر میگذارد. لذا ارتقائ کیفیت بصری خیابانهای شهری، نیازمند شناخت طبقه بندی شده آلودگیهای بصری و ساماندهی آنهاست. آنچه که در خیابان مورد نظر در منطقه 1 تهران (تجریش) به عنوان محدوده ای قدیمی و تاریخی و خیابانی پر اهمیت به لحاظ تعلقات مردم و مرکزیت شهری ضروری است. در این راستا این تحقیق به دنبال سنجش معیارهای استخراجی در ارتباط با کیفیت بصری محیط مورد نطر می باشد. این تحقیق دارای 29 شاخص بوده که با استفاده از تحلیل اماری t-test به بررسی رابطه بین این متغیر ها پرداخته شده است.  جهت آزمون فرضیۀ مذکور، ابتدا، مفهوم کیفیت بصری در قالب پنج شاخص اصلی و بیست و نه زیر معیار مورد مطالعه و بررسی های میدانی قرار گرفت. سپس در قالب روش تحقیق توصیفی- تحلیلی؛ داده های مورد نیاز از طریق ابزار پرسشنامه گردآوری گردید. از طریق روشهای میانگین و جموع ساده و نیز آزمون آماری t تک نمونه ای، وضعیت کیفیت بصری خیابان مذکور تحلیل شد. نتایج نیز ضمن تایید فرضیۀ های تحقیق نشان داد که کیفیت بصری خیابان مورد نظر در شاخص های مورد بررسی از حد مطلوب و قابل قبولی برخوردار نمی باشد.