بررسی تحلیلی امکان کاهش nox تولیدی در سامانه های احتراقی

احتراق ناقص سوخت اغلب به نقص تکاملی زنجیره فعل و انفعالات شیمیایی عناصر واکنش دهنده در محفظه های احتراقی بر می گردد. در این مسیر، مقدار معتنابهی از مواد تولید شده در واکنش های زنجیره ای میانی، مسیر تکوین و تکمیل فرایند را طی نمی کنند و در قالب همان صورت اولیه در سیستم واکنشی باقی می مانند. با عنایت به بدیهی بودن نقش مخاطره آمیز اکسیدهای ازت در آلودگی های زیست محیطی، روش های کاهش گازهای مضر مورد توجه طراحان دستگاه های مولد انرژی است و اغلب در تلاشند که با شناسایی نقاط نا مطلوب داخل محفظه احتراق و کنترل شرایط دمایی هر منطقه، شیوه های مختلفی را بکارگیرند و افزونگی تولید گازهای سمی را مهار نمایند. عدم وجود ثبات در قیمت سوخت و افزایش شدید آن طی سه دهه اخیر و سیاستهای جدید در زمینه های زیست محیطی شامل تولید گازهای آلا ینده باعث شده است که هر ساله تحقیقات بسیاری در زمینه پیشرفت و بهبود تکنولوژی به کار رفته در مشعل های صنعتی و کنترل آنها انجام شود. تحقیقات در زمینه بهبود تکنولوژی های موجود، منجر به ابداع رژیم احتراقی جدیدی به نام احتراق بدون شعله شده است. این رژ یم جدید ضمن ایجاد احتراقی یکنواخت در سراسر فضای کوره و افزایش راندمان احتراقی، موجب کاهش چشمگیر تولید آلاینده ها نیز می شود. بازگویی نتایج مطالعه حاضر، کارکرد انواع تجهیزات جانبی و فناوری های متنوع مرتبط شامل عملکرد سیکلون های غبارگیری، امکان بازگردش، بازسوزش و احیاء کاتالیستی گازهای دودکش در کاهش و بعضاً حذف گازهای دودکش نتایج مطلوبی را برای مخاطب نمایان می سازد.