بررسی پارامترهای موثر در عملکرد فرآیند ریزش ثقلی در مخازن شکافدار

فرآیند ریزش ثقلی یکی از مکانیسم های موثر در تولید از مخازن شکافدار می باشد. تاکنون محققین زیادی در این زمینه مطالعه نموده اند هر چند در مراحل اولیه تولید، نیروی حاصل از انبساط حجمی نفت و آزاد شدن در نفت می تواند در تولید از مخازن اهمیت داشته باشد اما امروزه با توجه به مطالعات و آزمایشات ثابت شده است در بسیاری از مخازن شکافدار مکانیسم غالب در تولید و در طولانی مدت، ریزش ثقلی می باشد. پارامترهای مختلفی از جمله پیوستگی مویینگی، مکش مجدد و تمرکز و ارتباط شکاف ها در عملکرد این فرآیند تاثیر دارند. مطالعات آزمایشگاهی و شبیه سازی نشان می دهد که پدیده های پیوستگی مویینگی و جذب مجدد نقش قابل ملاحظه ای در فرآیند ریزش ثقلی دارا می باشد. چگونگی قرار گیری بلوک، ارتفاع آن، اشباع آب باقیمانده، تراوایی و فشار مویینگی ماتریکس، نقاط تماس و اتصال بین بلوک ها و اندازه و زاویه شکاف از جمله این پارامترهای موثر در عملکرد پدیده های پیوستگی موئینگی و جذب مجدد می باشند که در این تحقیق مفصل به آن ها پرداخته شده است. بررسی این پدیده ها و میزان اثر بخشی هر یک از آن ها در فرآیند تولید و بازیافت از مخازن، تنها با انجام چند آزمایش امکان پذیر نبوده و نیاز به نگرش جامع متناسب با شرایط فیزیکی مخازن می باشد. نتایج حاصل از مطالعات انجام شده در مورد وجود و یا عدم پیوستگی مویینگی و همچنین پدیده مکش مجدد متاثر از شرایط خاص مورد مطالعه بوده و محدود به آن شرایط می باشد و آنچه که در انتها باید به آن دست یافت مدلی جامع می باشد که با در نظر گرفتن شرایط بتواند هدف نهایی (تخمین نرخ تولید و بازیافت نهایی) را با استناد به پدیده های فوق تامین کند.