تأثیر ترافیک و حمل و نقل در آلودگی هوای تهران و تحلیل آن با استفاده از روش های فازی وتاپسیس و anp

زمینه آلودگی هوای ناشی از وسایل نقلیه موتوری به ویژه در کلانشهرهای کشورهای جهان بخصوص در تهران به دلیل افزایش تعداد وسایل نقلیه وهم چنین افزایش فواصل طی شده توسط انواع وسایل نقلیه در سال می باشد که ارایه راهکارهایی جهت تقلیل یا رفع معضلات ناشی از آن بر پایه ی مطالعه ی میزان نشر آلاینده ها و عوامل وابسته به آن می باشد. برای مقابله با خسارتهای بی بدیل جانی ومالی حاصل از سهم آلودگی هوای ناشی از وسایل نقلیه ی موتوری که از مهم ترین مشکلات جامعه ی امروزی و تهران که از آن بعنوان بحران ملی یاد می شود. هدف این تحقیق بررسی روش چند معیاره فرایند تحلیل شبکه ای anp وفازی و تاپسیس و کاربرد آنها در gis با بکارگیری آن در تعیین نقش حمل ونقل وترافیک در آلودگی هوا، در یک منطقه مورد بررسی کرده و میزان نشر آلاینده های حاصل از سهم وسایل حمل و نقل موتوری را با تکیه بر آمار و اطلاعات مختلف بصورت مدلسازی در اقصی نقاط تهران بدست می آید. نتایج بدست آمده نشان می دهد که فرایند تحلیل شبکه ای، ضمن حفظ کلیه قابلیتهای ahp از جمله سادگی، انعطاف پذیری، به کارگیری معیارهای کمی و کیفی به طور همزمان، قابلیت بررسی سازگاری در قضاوت ها، و امکان رتبه بندی نهایی گزینه ها، می تواند بر محدودیت های جدی آن، از جمله درنظر نگرفتن وابستگیهای متقابل بین عناصر تصمیم و فرض اینکه ارتباط بین عناصر تصمیم، سلسله مراتبی و یکطرفه است، فایق آمده و چارچوب مناسبی را برای تحلیل مسایل شهری فراهم آورد. که تلفیق روش های anp و گامای فازی نتایج قابل قبول و ایده الی تری در رابطه با پهنه بندی مناطق آلودگی هوا دارد.