معماری ارگانیک و سرزمین چوبی

در این نوشتار به بررسی انسان و رابطه ی آن با معماری ارگانیک که زیر شاخه ای از طبیعت گرایی است پرداخته می شود. طرحی که در طبیعت ایجاد می شود، می بایست همراه با طبیعت و مکمل آن باشد تا احساس تعلق و دوستی طبیعت را در استفاده کننده به وجود آورد. معماران معتقدند که طرح های الهام گرفته از طبیعت می تواند به کاهش صدمات زیست محیطی ناشی از ساختمان ها کمک شایانی کند. هدف از این پژوهش در ابتدا آشنایی با معماری ارگانیک و بررسی چوب که جزئی از عناصر این معماری به حساب می آید در محدوده ی شمال کشور فنلاند که بوم آور آن منطقه است و نیز کار کردن با آن جز مهارت های اصلی مردم محسوب می شود. و در انتهای نوشتار به بررسی مفهوم توسعه پایدار که یک تغییر مهم در فهم رابطه انسان و طبیعت است پرداخته شده. روش پیش گرفته شده مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی همبستگی دارد و نتایج به دست آمده با هدف معماری ارگانیک به اصلاح رابطه ی انسان و طبیعت می پردازد.