مفهوم معماری خانه، بررسی تحلیلی روانشناسی فضاهای مسکونی از دیدگاه برنامه ریزی کالبدی با تکیه بر حس مکان

مطالعه جامع و چند بعدی در زمینه آسیب شناختی ناشی از ساختارهای فضاهای مسکونی و بررسی معضلات مربوطه آن پیشگاهی است برای دستیابی به یک سری ضوابط و معیارهایی مطلوب برای زندگی در این چنین فضاها که نتیجه آن شناخت الگوی معماری های مناسب این گونه اماکن جمعی با نگرشی نوین به سیستم طراحی کالبد و ساختار بنا می باشد و موجب تغییر در فرهنگ نشأت گرفته از این نوع نگرش در هنگام برخورد با این گونه فضاها می گردد. هدف ارائه مطالعات حاضر ارایه الگوهای طراحی متناسب و بیان درست روح مکان در فضاهای مسکونی با پدیدار شناسی فضا و برسی تحلیلی حس مکان در این گونه فضا ها می باشد. هم چنین چگونگی دست یافتن این گونه فضاها همگام با استانداردهای مطلوب از دیدگاه فضایی، اجزای معماری و فرهنگ وروانشناختی که می توانند به خلوت و قلمروی دلخاه ساکنان نزدیک تر شویم. روند پژوهش به صورت تحلیلی، توصیفی و نحوه گردآوری اطلاعات به گونه کتابخانه ای همراه با بررسی متون، اسناد مکتوب، مقالات، پایان نامه ها و دیگر اسناد مرتبط با آن می باشد. با مطالعه استانداردهای مطلوب که واجد ارزرشهای بصری و کالبدی می باشند در این پژوهش، سعی در ارایه الگوهای مناسب طراحی با توجه به آسیبهای روانشناسی، فرهنگی و کالبدی موجود در فضاهای مسکونی گشته، تا راهکاری جهت ایجاد یک نگرش حرفه ای به الگوهایی بهینه از مسکن مطلوب باشد. و بتوان خانه را به معنای واقعی کلمه، کاشانه نامید.