معماری و شهرسازی معاصر

گذر زمان اجباری را وارد می کند، اجباری که باعث می شود معماران و شهرسازان و هم چنین مخاطبان را از معماری و شهرسازی سنتی جداویا دور می کند. این اجبار می تواند در همه زمینه ها مانند: اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، تکنولوژیک و یا سیاسی ظهور یابد و موجودیت اجبار بر اثر گذر زمان است. هنر و معماری و شهرسازی تابع اصول و ضوابط معین و شناخته شده ای است و پیوندی استوار و ثابتی را با فرهنگ و الگوهای رفتاری جامعه دارد. به همین دلیل است که سبک های معماری و شهرسازی هر دوره انعکاسی از فرهنگ و هنر آن دوره محسوب می شود. هر سبک جدید معماری و شهرسازی بر اصول و سنت های سبک های پیشین استوار است و به همین علت است که بین سبک های گوناگون معماری و شهرسازی در گذشته رابطه ای محکم وجود دارد. به طوری که مرزبندی بین آنها دشوار است. باید گفت که زمان همیشه در حرکت است و آن قومی موفق است که نیازهای معماری و شهرسازی جامعه را درک کند و زمان و مکان جامعه خود را بشناسد. ابزار تحقیقاتی ما در این پژوهش بیشتر تکیه بر اسناد، کتب و نشانه های فرهنگی مردم ایران است که در منابع و معماری ها و شهرسازی در گذشته رابطه ای محکم وجود دارد. به طوری که مرزبندی بین آن ها دشوار است. باید گفت که زمان همیشه در حرکت است و آن قومی موفق است که نیازهای معماری و شهرسازی جامعه را درک کند و زمان و مکان جامعه خود را بشناسد. ابزار تحقیقاتی ما در این پژوهش بیشترتکیه بر اسناد، کتب و نشانه های فرهنگی مردم ایران است که در منابع و معماری ها و شهرسازی های گذشته دیده می شود چون اساس تحقیقات ما نگرش فرهنگی جامعه راه است. راه ما برای حل بسیاری از مشکلات معماری و شهرسازی معاصر ایران این است که معماری و شهرسازی گذشته، سنتی و ایرانی باید تکنولوژی و روش های معاصر را درخود جا دهد و نیاز امروز را برطرف کند و به عبارت دیگر با تپش های زندگی امروزی همراه شود. لذا برای ارتقا کیفیت معماری و شهرسازی امروز که از مسائل مهم و قابل بحث در معماری و شهرسازی معاصر است، توجه به اساس معماری و شهرسازی سنتی و تطبیق آن با سند زندگی امروز می تواند راهگشا باشد و می توان تاریخ و مطالعه آن را وسیله ای مفید در رسیدن به این مهم دانست. با توجه به این امر، به بررسی دوره های تاریخی و سبک هایی که در دوره های مختلف ظهور یافتند پرداخته می شود.