عوامل خطر وقوع صدمات ناشی از تصادف های ترافیکی در رانندگان جاده ی قزوین لوشان، سال 1384

مقدمه و اهداف : با توجه به کمبود اطلاعات بنیادی در زمینه ی عوامل خطر وقوع صدمات ترافیکی در ایران، این مطالعه با هدف تعیین و اندازه گیری رابطه ی بین عوامل خطر بالقوه و وقوع صدمه در رانندگان وسایل نقلیه موتوری انجام شد.

روش کار: مطالعه به صورت مورد شاهد بر پایه ی جمعیت در جاده قزوین  لوشان انجام شد. 175 نفر مورد و 175 نفر شاهد از نظر برخی از عوامل خطر وقوع صدمه مقایسه شدند. موردها رانندگانی بودند که در طول مطالعه در جاده ی ذکر شده دچار تصادف رانندگی همراه با آسیب جسمی شده بودند و به صورت incident case انتخاب می شدند. شاهدها رانندگانی بودند که در طول مطالعه، در همان جاده دچار تصادف رانندگی بدون هیچ گونه صدمه ی جسمی می شدند و به روش سیستماتیک وارد مطالعه میگردیدند. آسیب جسمی به صورت هر گونه صدمه ی جسمی نیازمند به مراقبت پزشکی تعریف شد. داده ها از طریق مصاحبه با موردها و شاهد ها و گزارش های پلیس راه حاصل گردید. داده ها به صورت دو متغیره و مدل رگرسیون لجستیک چندگانه تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج: در حال یکه در تجزیه و تحلیل دو متغیره (خام)، استفاده از وسیله ی ایمنی (کمربند یا کلاه ایمنی)، پرتاب شدن به بیرون از وسیله ی نقلیه، شدت برخورد، تعداد برخورد، تصادف موتورسیکلت، آتش سوزی، شرایط نامساعد آب و هوایی و برخورد با اشیای ثابت با وقوع صدمه در راننده رابطه داشتند، در آنالیز با مدل لجستیک چندگانه، استفاده از وسیله ایمنی با (1.02-0.38:ci95%) 0.62=or، پرتاب شدن به بیرون از وسیله ی نقلیه با (7.06-1.23:ci95%) 2.95=or،برخورد شدید با (10.22-2.86:ci95%) 5.41=or  تصادف موتورسیکلت نسبت  به اتومبیل  با  (9.54-1.05:ci95%) 3.16=or  و  شرایط نامساعد آب وهوایی  با (12.51-1.66:ci95%) 4.56=or با وقوع صدمه ارتباط نشان دادند. اثر متقابل بین شدت برخورد و شرایط آب و هوایی قابل توجه بود.

نتیجه گیری: به منظور پیش گیری از صدمه ی پس از تصادف توصیه به کنترل سرعت غیر مجاز، استفاده از کمربند و کلاه ایمنی، استفاده نکردن از موتور سیکلت در مسافرت های بین شهری و به همراه داشتن کپسول آتش نشانی در وسیل هی نقلیه می شود.