تاثیر آموزش تغذیه بر میزان قند خون و درشت مغذی های دریافتی بیماران دیابتی وابسته به انسولین، 1379

زمینه و هدف: دیابت یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی جهان و بیماری مزمنی است که مراقبت های مداوم را می طلبد و به همین جهت لازم است تا بیماران فوق تحت آموزش های خود مراقبتی و تغذیه ای قرار گیرند. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر آموزش تغذیه بر میزان قندخون و درشت مغذی های دریافتی بیماران دیابتی وابسته به انسولین انجام گرفت.

 روش کار: 24 بیمار دیابتی زیر 20 سال از مراجعین به مرکز آموزش درمانی علی اصغر اردبیل در سال 1379 که حاضر به شرکت در کلاس های آموزشی شدند به عنوان نمونه انتخاب و پس از جلب رضایت بیماران یادآمد خوراک و قند خون آن هاقبل و بعد آموزش کنترل و با استفاده از آزمون تی- زوج و نرم افزار food processor و spss تجزیه، تحلیل و مقایسه شدند.

یافته ها: بررسی نشان داد که قندخون قبل و بعد از آموزش تغییر کرد ولی نتایج آماری معنی داری وجود نداشت. میزان درشت مغذی های دریافتی (کربوهیدرات- چربی- پروتئین) قبل و بعد از آموزش رابطه معنی دار آماری داشت و پس از آموزش نتایج با مقادیر توصیه ای who هم خوانی داشت. میزان hba₁c اکثر بیماران در سطح 12-9 درصد بود، که نشانگر کنترل بیماری در سطح متوسط می باشد و میزان هیپوگلیسمی در مدت مطالعه از 4.2% به 3% کاهش یافت.

 نتیجه گیری: هر چند تغییرات چشم گیری در میزان قندخون مشاهده نشد، ولی میزان hba₁c و درشت مغذی های دریافتی نشانگر تاثیر مثبت آموزش های تغذیه ای در این بیماران بود.