اتیولوژی هیپر بیلی روبینمی نوزادی در بیمارستان سبلان اردبیل، 1382

زمینه و هدف: هیپر بیلی روبینمی نوزادی از شیوع قابل توجهی برخوردار است. بررسی هیپربیلی روبینمی نوزادی و عوامل موثر بر آن، گامی در جهت کاهش میزان بروز و در نتیجه کاهش هزینه های درمانی قابل توجه حاصل از آن می باشد، از طرفی عدم تشخیص به موقع و درمان مناسب هیپربیلی روبینمی نوزادی می تواند عوارض مغزی- عصبی غیرقابل جبرانی به جا بگذارد. این مطالعه با هدف بررسی اتیولوژی روبینمی نوزادی و علایم همراه آن انجام شد تا راهگشای تدابیر درمانی مناسب و به موقع باشد.

روش کار: این مطالعه به روش مقطعی در نیمه اول سال 1382روی نوزادان بستری شده با هیپر بیلی روبینمی در بیمارستان سبلان اردبیل صورت گرفت. پس از اخذ شرح حال، معاینه بالینی و سنجش بیلی روبین تام و مستقیم، اطلاعات حاصل در پرسش نامه ای درج شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss نسخه 10 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

یافته ها: از 132 نوزاد بستری شده با هیپربیلی روبینمی 50% پسر و بقیه دختر بودند، که از این تعداد 85.6% ترم و بقیه نارس بودند. 56% نوزادان به طریق زایمان سزارین متولد شده بودند. 6.8% موارد هیپربیلی روبینمی مربوط به 24 ساعت اول بود که پاتولوژیک محسوب شد، 72% مربوط به روز دوم تا هفتم، 17.2% مربوط به هفته دوم و 4% مابقی زردی طول کشیده داشتند. 65% نوزادان فرزند اول خانواده بودند. متوسط زمان بستری 4.8 روز بود،34.8% از نوزادان علاوه بر هیپربیلی روبینمی علایم پاتولوژیک دیگری نیز داشتند و از وخامت بالینی بدتری برخوردار بودند. حدود 23% از این میزان مربوط به نوزادان متولدشده از طریق سزارین و فقط 11.8% متولد شده با زایمان طبیعی بودند. 46 نفر (34.8%) از نوزادان علاوه بر زردی علایم پاتولوژیک همراه نیز داشتند که در 33 نوزاد (25%) با ایکترپاتولوژیک  عفونت مسجل بود. سندرم کریکلر نجار یک مورد، ناسازگاری abo 11 مورد (8.33%) و ناسازگاری rh در سه مورد (2.8%) علت هیپربیلی روبینمی بود. در مجموع علت دقیق 36.89% از هیپربیلی روبینمی ها مشخص شد.

نتیجه گیری: عواملی مثل زایمان به روش سزارین، عفونت نوزادی، نارسی، ناسازگاری abo و rh هم در بروز هیپربیلی روبینمی و هم افزایش شدت آن تاثیر قابل ملاحظه ای دارد.