شیوع اختلالات شنوایی در کودکان سنین دبستانی شهرستان اردبیل، 83-1382

زمینه و هدف: اختلالات ارتباطی، مسئول بیش ترین انواع ناتوانی های بازدارنده از کار در آمریکا هستند و اختلالات شنوایی از شایع ترین علل مولد اختلالات ارتباطی و عملکردی کودکان بوده و منجر به اختلالات گفتاری، اختلالات یادگیری و افت تحصیلی دانش آموز شده و باعث بروز مشکلات اجتماعی و اقتصادی وسیع می گردند. میزان وقوع کاهش شنوایی در کودکان 4-2 درصد برآورد شده و التهاب گوش میانی که دومین عفونت شایع بعد از سرماخوردگی معمولی در کودکان می باشد از علل شایع مولد کاهش شنوایی در کودکان است. کاهش شنوایی به دو گروه اصلی شنوایی انتقالی و حسی- عصبی تقسیم می شود، بروز کاهش شنوایی انتقالی در کودکان شایع تر از کاهش شنوایی حسی- عصبی است و بسیاری از علل ایجاد کننده کاهش شنوایی انتقالی قابل شناسایی و درمان است. بنابراین لذا با بررسی های صحیح می توان از بسیاری از موارد بروز کاهش شنوایی پیشگیری نمود. این مطالعه با هدف بررسی میزان اختلالات شنوایی و علل شایع کاهش شنوایی در کودکان سنین دبستانی شهرستان اردبیل انجام شد.

روش کار: مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود که بر روی 1999 دانش آموز مقطع ابتدایی دخترانه و پسرانه انجام شد. روش جمع آوری اطلاعات در قالب پرسشنامه و به صورت معاینه اتوسکوپی و آزمون های دیاپازون بود. در نهایت 654 نمونه جهت بررسی های تکمیلی و پر کردن پرسشنامه به مراکز ادیومتری و تمپانومتری ارجاع شده و از اینم یان 483 نفر جزو موارد قطعی ابتلا به اختلالات شنوایی بودند. داده ها پس از جمع آوری وارد کامپیوتر شده و به وسیله آمار توصیفی در نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: در این مطالعه، اختلالات شنوایی در دانش آموزان پسر شایع تر از دختران بود و شایع ترین علت مولد کاهش شنوایی هدایتی در هر دو جنس و درهر پنج مقطع دبستان، جرم گوش (50.3%) بود. دومین علت شایع اوتیت میانی ترشحی (34.6%) بود. میزان کاهش شنوایی حسی- عصبی 1.86% بود. اختلالات شنوایی در سطح اجتماعی- اقتصادی پایین با 44.10% بیشتر از سطح دیگر بود. بین اختلالات شنوایی با وجود سابقه فامیلی مثبت اختلالات شنوایی، افت تحصیلی، سطوح طبقات اجتماعی- اقتصادی و فصول سال ارتباط معنی داری وجود داشت (0.001(p=. بیش ترین موارد اختلالات شنوایی با 73.90% مربوط به فصول سرد سال بود.

نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای اختلالات شنوایی در بین کودکان سنین دبستانی، انجام مطالعات وسیع تر و مداخله ای و غربالگری های وسیع مورد نیاز می باشد.