ضرورت اندازه گیری آنزیم g6pd در نوزادان بستری مبتلا به زردی بدون توجه به جنسیت

زمینه و هدف: ایکتر در نوزادان رسیده و نارس شایع می باشد و از علل آن کمبود آنزیم g₆pd است. با توجه به شیوع بالای این نقص آنزیمی در کشور ایران، مطالعه حاضر به بررسی ارتباط بالینی این نقص با زمان شروع ایکتر و میانگین بیلی روبین سرم، هم چنین نحوه درمان و احتمال بروز عوارض در این نوزادان در مقایسه با آن هایی که فاقد این نقص آنزیمی هستند پرداخته است.

روش کار: این مطالعه یک پژوهش مورد- شاهدی می باشد که با اندازه گیری کیفی آنزیم g₆pd در نوزادان ایکتری بستری طی سه سال در (neonatal intensive care unit) nicu بیمارستان 22 بهمن مشهد انجام شده است و طی آن گروه مورد با گروه شاهد که به روش تصادفی از بین نوزادان فاقد نقص آنزیمی انتخاب شده بودند، مقایسه شدند. داده ها به کمک پرسشنامه جمع آوری و سپس با نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

یافته ها: این تحقیق بر روی 505 نوزاد بستری مبتلا به ایکتر انجام شد که 34 نوزاد (6.7%) مبتلا به کمبود آنزیم g₆pd بودند. در گروه مورد نسبت پسران به دختران بیش تر از این نسبت در گروه شاهد بود (0.01(p= هم چنین میانگین بیلی روبین توتال سرم در گروه مورد به طور معنی داری بیشتر بود (0.047(p=. تفاوت معنی داری بین طول مدت فتوتراپی و بستری در دو گروه مشاهده نشد، ولی تعویض خون در گروه مورد دو برابر گروه شاهد بود. عوارضی مانند تشنج و کرنیکتروس در هر دو گروه به یک نسبت بروز کرد.

نتیجه گیری: با توجه به شیوع 6.7% کمبود آنزیم g₆pd در نوزادان بستری مبتلا به ایکتر در مطالعه حاضر و درصد قابل توجه آن در دختران، اندازه گیری معمول این آنزیم در تمام نوزادان بستری دچار ایکتر صرف نظر از جنسیت آن ها توصیه می گردد. از طرفی با توجه به بالاتر بودن میانگین بیلی رویین در نو زادان مبتلا به این نقص آنزیمی توصیه می گردد به منظور اجتناب از اقدامات تهاجمی مثل تعویض خون، فتوتراپی در این نوزادان هر چه زودتر آغاز گردد.