میزان مالون دی آلدئید پلاسما و فعالیت آنزیم آنتی اکسیدان گلبول قرمز در بیماران دیابتی نوع ii

زمینه و هدف: بیماری دیابت ممکن است با عدم تعادل بین تاثیر دفاعی آنتی اکسیدان ها و افزایش تولید رادیکال های ازاد ارتباط داشته باشد. با توجه به تناقض یافته هاو تعیین تغییرات مالون دی آلدئیدپلاسما و فعالیت آنزیم آنتی اکسیدان سوپراکسیددسموتاز گلبول قرمز در بیماران دیابتی نوع iiمطالعه حاضر طراحی و انجام شد.

روش کار: این مطالعه مورد- شاهدی با روش نمونه گیری تصادفی در سال 1384 انجام شد. 38 بیمار دیابتی نوع ii مراجعه کننده به درمانگاه دیابت مرکز آموزشی- درمانی پنج آذر و 19 فرد سامل که از لحاظ سن و جنس با بیماران دیابتی همسان بودند برای مطالعه انتخاب گردیدند. از بیماران نمونه خون هپارینه تهیه شد. پلاسمای جدا شده جهت انجام آزمایش قند خون، پراکسیداسیون لیپید و گلبول های قرمز خون جهت آزمایش های هموگلوبین گیلکوزیه و فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز استفاده شد. در پایان نتایج به دست آمده با برنامه آماری spss نسخه 10و آزمون تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: در مطالعه حاضر سطح پلاسمایی مالوندی آلدئید بیماران دیابتی نوع ii (0.80± 6.27 نانو مول در میلی لیتر) در مقایسه با گروه کنترل (0.98± 3.56 نانومول در میلی لیتر) افزایش معنی داری نشان داد (0.05p<). فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز گلبول قرمز بیماران دیابتی نوع ii (59.36± 678.78واحد در گرم هموگلوبین) در مقایسه با گروه کنترل (52.98± 1056.47واحد در گرم هموگلوبین) کاهش معنی داری داشت (0.05p<).

نتیجه گیری: وجود اختلاف معنی دار در افزایش مالون دی آلدئید و کاهش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان بیماران دیابتی ممکن است در پیشرفت عوارض خطرناک در این بیماران نقش مهمی ایفا نماید. زیرا افزایش سطح مالون دی آلدئید و کاهش سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی در بدن می تواند منجر به تخریب سلولی شود. به همین دلیل بیماران دیابتی ممکن است به آنتی اکسیدان های بیشتری نیاز داشته باشند. استفاده از مکمل های دارویی و غیردارویی مهار کننده رادیکال های آزاد مانند ویتامین e، c و ترکیبات حاوی ویتامین c (مرکبات) نقش مهمی در تقویت سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی داشته و می تواند در بهبود زندگی بیماران دیابتی بسیار مهم باشد.