ارزش پیشگویی کننده تغییرات نوار قلبی در تعیین محل انسداد شریان کرونر در انفارکتوس حاد میوکارد

زمینه و هدف: الکتروکاردیوگرام وسیله ای با ارزش در پیش بینی محل انسداد شریان های کرونر، عملکرد بطن چپ و پیش آگهی بیماران با انفارکتوس حاد میوکارد می باشد. تعیین صحیح محل انسداد شریان کرونر و ناحیه در معرض خطر جهت تصمیم گیری برای اقدامات تهاجمی تر و سریع تر برای برگرداندن جریان خون با ارزش می باشد.

روش کار: در این مطالعه آینده نگر نوار قلب 100 بیمار با اولین انفارکتوس حاد میوکارد با بیشترین تغییرات قبل از شروع درمان بهمراه فیلم آنژیوگرافی کرونر آن ها که معیارهای لازم را داشتند تحت مطالعه قرار گرفت و رابطه تغییرات قطعه st و موج t با محل انسداد شریان کرونر بررسی شد.

یافته ها: در جریان انفارکتوس قدامی بالا رفتن قطعه st در لید avr و بلوک شاخه راست (0.001p=) و افت قطعه st در لید v5 (0.005p=) قویا نشانه انسداد پروگزیمال شریان lad (left anterior descending artery) می باشند. هم چنین افت قطعه st بویژه بیشتر یا مساوی یک میلی متر در لیدهای تحتانی بر ضایعه پروگزیمال lad دلالت می کند. اما فقدان افت قطعه st در لیدهای تحتانی در انفارکتوس قدامی حاد با ضایعه قسمت دیستال lad همراه می باشد (0.01p=). افت قطعه st در لید avl نیز نشانگر ضایعه دیستال lad است (0.01(p=. در بیماران با انفارکتوس تحتانی افت قطعه st بیشتر یا مساوی یک میلی متر در لید avl, i و بیشتر بودن صعود قطعه st در لید iii از لید ii بنفع ضایعه کرونر راست می باشد (0.001(p=.

نتیجه گیری: در جریان انفارکتوس حاد قدامی از الکتروکاردیوگرافی می توان در تعیین پروگزیمال یا دیستال بودن محل درگیری شریان lad استفاده کرد. همین طور تغییرات نوار قلبی در تعیین شریان گرفتار در انفارکتوس تحتانی و محل انسداد آن نیز کمک کننده هستند و بدین ترتیب کمک به تعیین بیماران پر خطر و نیاز به اقدامات تهاجمی جهت برقراری مجدد جریان خون کرونر می نمایند.