مقایسه اثر بخشی مپریدین و ترامادول در درمان لرز بیماران تحت جراحی سزارین با بی حسی نخاعی

زمینه و هدف: لرز در عمل جراحی یک عارضه شایعی است که باعث اختلال در مانیتورینگ بیماران شده و با افزایش میزان مصرف اکسیژن می تواند تهدید کننده حیات مخصوصادر بیماران با ظرفیت قلبی- ریوی پایین باشد. این پژوهش جهت مقایسه اثر بخشی ترامادول و میریدین در کنترل لرز در طول عمل جراحی انجام گردید.

روش کار: تعداد 70 بیمار که تحت جراحی سزارین با بیحسی نخاعی در یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور در دو گروه 35 نفره، با دو داروی ترامادول و مپریدین تحت درمان قرار گرفته است و فاصله زمان قطع لرزش بعد از تزریق دارو و عوارض دارو در دو گروه با هم مقایسه گردید.

یافته ها: میانگین سنی زنان مورد مطالعه 27 سال بود که جوان ترین آن ها 18 و مسن ترین آن ها 39 ساله بود. متوسط فاصله زمانی قطع لرز، بعد از تزریق ترامادول 257 (دو دقیقه و 57 ثانیه)، کم تر از مپریدین 24: 6 (شش دقیقه و 24 ثانیه) بود. فراوانی تهوع و استفراغ در گروه مپریدین بیش تر از ترامادول بود. میزان خارش و خواب آلودگی به دنبال مصرف دارو در بین دو گروه اختلاف قابل ملاحظه ای با هم نداشتند. تغییر تعداد تنفس، تعداد نبض و کاهش درصد اشباع اکسیژن خون شریانی در مرحله بعد از تزریق مپریدین نسبت به مرحله قبل از تزریق دارو، تغییرات معنی داری را نشان نداد. تغییرات فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در دو گروه معنی دار نبود.

نتیجه گیری: در درمان لرز در عمل جراحی، ترامادول بخاطر قطع لرز سریع تر و عوارض کمتر مناسب تر از مپریدین می باشد.