بررسی میزان عقب ماندگی ذهنی و عوامل مرتبط با آن در شهر اردبیل

زمینه و هدف: عقب ماندگی ذهنی نقایص شدید در کارکردهای شناختی، مهارت های اجتماعی و رفتارهای سازشی است. حدود 1 تا 2 درصد از افراد جامعه به دلایل گوناگونی دچار عقب ماندگی ذهنی می شوند. هدف این تحقیق بررسی میزان شیوع عقب ماندگی ذهنی در شهر اردبیل و تعیین نقش عوامل محیطی وراثتی در عقب ماندگی ذهنی بود است یعنی کدام یک از عوامل قبل از تولد، حین تولد، بعد از تولد و عوامل محیطی با عقب ماندگی ذهنی کودکان در گروه سنی 7 تا 11 سال مرتبط است.

روش کار: به منظور دستیابی بر میزان شیوع عقب ماندگی ذهنی، نمونه تصادفی به حجم 500 خانوار انتخاب و با روش علی- مقایسه ای مورد بررسی قرار گرفت هم چنین برای تجزیه و تحلیل داده ها و برای بررسی میزان شیوع از درصد و فراوانی و از مقایسه نسبت در دو گروه مستقل استفاده شده است.

یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میزان شیوع عقب ماندگی ذهنی 3.6 درصد است که از میزان شیوع جهانی عقب ماندگی بالاتر است هم چنین نتایج بدست آمده از مقایسه دو گروه عادی و عقب مانده ذهنی نشان می دهد که ازدواج فامیلی، بیماری های تب، تشنج در زمان بعد از تولد، حوادث حین زایمان در گروه عقب ماندگی ذهنی بالاتر است. به علاوه نتایج نشان داد که سطح تحصیلات مادران کودکان عقب مانده ذهنی به طور معنی داری پایین تر از گروه عادی است و نیز عوامل محیطی در بین عوامل دیگر مهم ترین عامل عقب ماندگی ذهنی کودکان در شهر اردبیل بوده است.

نتیجه گیری: شیوع بالای عقب ماندگی ذهنی و نقش عوامل محیطی در عقب ماندگی ذهنی کودکان شهر اردبیل، مداخلات محیطی چون آموزش خانواده ها و افزایش سطح بهداشت جامعه را می طلبد.