مقایسه نتایج، عوارض و هزینه بستن مجرای شریانی باز (pda) به دو روش جراحی و غیر جراحی

زمینه و هدف:  روش های مختلفی جهت بستن مجرای شریانی باز (pda) وجود دارد. در این مطالعه نتایج درمانی، عوارض و هزینه بستن pda به روش غیر جراحی (با استفاده از coil) با روش جراحی مقایسه شده است.

روش کار: کلیه بیمارانزی که در سال 1384، pda آن ها به روش جراحی و غیر جراحی در مرکز آموزشی درمانی شهید مدنی بسته شده بود انتخاب شده واز پرونده بالینی آن ها اطلاعات مورد نظر استخراج گردید. تمام بیماران تا 6ماه پس از ترخیص بررسی گردیدند و نتایج بدست آمده با نرم افزار spss 13 مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: در روش غیر جراحی از 21 بیمار، 2 مورد 9.5% آمبولیزاسیون coil به داخل شریان ریوی رخ داده بود که در هر دو مورد coil در اتاق آنژیوگرافی خارج و سپس بیماران به واحد جراحی معرفی شدند و یک مورد 4.5% دارای شانت باقیمانده در محل pda شد که مجدداً کاندیدای استفاده از coil بعدی بود. پس از 6 ماه در 18 مورد 86% pda کاملا بسته شده و عارضه خاصی در هیچیک از بیماران مشاهده نشد. در گروه جراحی 42 بیمار وجود داشت که پس از 6 ماه، 2 مورد 4.7% در محل pda دارای شانت باقیمانده بودند. در یک مورد 2.3% شیلوتوراکس روی داد. 2 بیمار 4.7% بصورت موقت دچار پارزی دیافراگم چپ و 2 مورد 4.7% نیز دچار فلج تار صوتی شدند. مدت بستری در بخش مراقبت های ویژه، میانگین مدت اقامت در بیمارستان، تعداد آزمایشات و رادیوگرافیها در روش غیر جراحی بطور معنی داری کمتر از روش جراحی بود (0.0005(p<. اختلاف میانگین هزینه دارو در گروه جراحی و غیر جراحی معنی دار نبود (0.793=p). میانگین هزینه لوازم مصرفی وکل هزینه های بیمار در گروه غیر جراحی بعلت هزینه بالای coli بطور معنی داری بالاتر از گروه جراحی بود (0.0005p<) ولی میانگین هزینه پرداختی بیماران به بیمارستان در دو گروه از نظر آماری اختلاف معنی دار نداشت (0.56=(p.

نتیجه گیری: بطور کلی بستن pda به روش غیر جراحی از نظر نتایج و عوارض درمانی بهتر و موثرتر از روش جراحی بوده ولی هزینه درمانی بالاتری را بدنبال دارد.