بررسی علایم شاخص در بیماران مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی

زمینه و هدف: اسکیزوفرنی یک اختلال مزمن با دوره های متناوب شدید و فروکش است که تمامی ابعاد زندگی فرد مبتلا را تحت تاثیر قرار داده و بیمار تقریباً هرگز به زندگی پیش از بیماری خود باز نمی گردد.در این پژوهش علایم شاخص بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی در شهرستان اردبیل بررسی شده است.

روش کار: پژوهش انجام شده یک مطالعه توصیفی- تحلیلی می باشد که بر روی کلیه بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی بستری در بیمارستان های فاطمی و ایثار از مهر 1384 لغایت خرداد 1385 انجام گرفته است. حجم نمونه 100 مورد بوده است. ابزار بکار رفته در این پژوهش، پرسشنامه بود. به منظور سرند کردن بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی از آزمون mmpi استفاده شد. نتایج بدست آمده در این پژوهش توسط آمار توصیفی و بوسیله نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. هم چنین جهت تحلیل فرضیات از یک تحلیل عاملی به روش pca استفاده شد.

یافته ها: 79 بیمار مرد و 21 بیمار زن بودند. بیش ترین فراوانی مربوط به اسکیزوفرنی نوع پارانوئید بود (44% بیماران معادل 44 نفر). فراوان ترین علامت شاخص در این بیماران، اختلال توجه بود و در رتبه دوم گوشه گیری اجتماعی قرار داشت. بیش ترینداروی بکار رفته در این بیماران قرض کلوزاپین بود.

نتیجه گیری: یافته های حاصل از این مطالعه به غیر از علایم مربوط به اختلال ادراکی با معیارها و علایم ذکر شده در dsm-iv در مورد تشخیص اسکیزوفرنی، و نیز علایم بلولری و کرپلینی انطباق دارد.