مقایسه اثر درمانی فلورویوراسیل موضعی با کرایوتراپی در درمان زگیل های کف پا

زمینه و هدف: زگیل جزو مشکلات شایع پوستی به حساب می آید، که موارد درمان آن مشکل بوده و اغلب موارد پس از درمان عود ضایعات مشاهده می گردد. در این مطالعه اثر درمانی فلوریوراسیل موضعی با کرایوتراپی مورد بررسی قرار گرفت.

روش کار: مطالعه به روش کارآزمایی بالینی روی 50 بیمار مبتلا به زگیل متعدد کف پا انجام شد. بیماران بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. 25 نفر بافلورویوراسیل موضعی درمان شدند و 25 بیمار تحت درمان کرایوتراپی قرار گرفتند. بیماران پس از اتمام درمان بمدت 6 ماه از نظر عوارض درمان، پاسخ به درمان و از نظر میزان عود مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته ها: محدوده سنی بیماران در سنین 16 تا 30 سال بوده است و 32 بیمار مرد و 18 بیمار زن بودند و متوسط تعداد زگیل ها 7 عدد بود.در بیماران درمان شده با کرایوتراپی طول درمان کوتاه بوده ولی در درمان با فلورویوراسیل موضعی طول درمان بیشتری لازم بود. در بررسی نتایج درمان در گروه فلورویوراسیل 52% پاسخ خوب، 36%پاسخ متوسط و 12% بدون پاسخ بودند و در این گروه از نظر جنسی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (0.51(p= و در گروه کرایوتراپی 60% پاسخ خوب، 28% پاسخ متوسط و 12% بدون پاسخ بودند که همانند گروه قبل از نظر جنسی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (0.8(p= و هم چنین در جواب به درمان نیز تفاوت معنی داری در بین دو گروه مشاهده نشد (0.9(p=. در آخر دوره 6ماه در گروه فلورویوراسیل 8% عود و در گروه کرایوتراپی 18% عود مشاهده شده که از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشتند (0.27(p= . لذا تعداد موارد عود بعد از درمان با فلوریوراسیل موضعی تفاوتی با بیماران درمان شده به روش کرایوتراپی نداشت. از طرفی 100% کرایوتراپیها با درد همراه بوده ولی در درمان با فلورویوراسیل هیچ مورد دردی مشاهده نشد که از نظر آماری معنی دار می باشد (0.1p<).

نتیجه گیری: درمان موضعی با فلوریوراسیل در مقایسه با کرایوتراپی جهت درمان زگیل پا طول درمان بیشتری داشته ولی از نظر جواب به درمان، تفاوت جنسی و هم چنین از نظر میزان عود تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نمی شود. و تنها تفاوت در بدون درد بودن روش فلورویوراسیل موضعی می باشد.