بررسی ارتباط سطح سرمی هموسیستئین و ابتلا به پره اکلامپسی

زمینه و هدف: پره اکلامپسی یکی از عوارض مهم بارداری است که بیش از 8% کل حاملگی ها را به خود اختصاص می دهد، با این حال در مورد اتیولوژی آن اطلاعات کمی در دسترس است. پاتوفیزیولوژی پذیرفته شده معمول آن به اختلال عملکرد سیستمیک آندوتلیال عروق مادری نسبت داده می شود و هموسیستئین از جمله مواد توکسیکی است که گفته می شود با اختلال عملکرد اندوتلیوم مرتبط است. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط سطح سرمی هموسیستئین و ابتلا به پره اکلامپسی در زنان با حاملگی طبیعی و آن هایی که دچار پره اکلامپسی هستند انجام شد.

روش کار: تحقیق حاضر یک مطالعه مورد شاهدی بود که نمونه گیری آن به روش در دسترس از میان خانم های باردار مراجعه کننده به مرکز آموزشی- درمانی علوی اردبیل انجام شد (هر گروه 165 نفر). نمونه ها از نظر سن و سن حاملگی با هم همسان سازی شدند. پس از 8-6 ساعت ناشتا بودن 2 سی سی نمونه خون از وریدهای محیطی افراد مورد مطالعه تهیه، حباب موجود در سرنگ ها خارج و بلافاصله در تیوپ حاوی edta ریخته شد و در محیط حاوی یخ قرار گرفت و سطح هموسیستئین اندازه گیری شد.

یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد میانگین سطح سرمی هموسیستئین در گروه پره اکلامیسی دارای میانگین mmol/l 3.3 ±7.4 بود، که در مقایسه با سطح سرمی هموسیستئین گروه شاهد mmol/l 2.3±4.09 بطور معنی داری بالا بود. میانگین سن، دور بازو، bmi مادران در گروه ها بطور معنی درای با هم متفاوت بودند و سایر شاخص ها تفاوت آماری معنی داری نداشتند.

نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه می توان پیش بینی نمود: مادران بارداری که سطح خونی هموسیستئین، درو بازو و bmi بالایی دارند از احتمال ابتلا به پره اکلامپسی بیشتری برخوردارند و باید با دقت بیشتری مراقبت های دوران بارداری را دریافت کنند تا با خطرات مادری- نوزادی کمتری روبرو شوند.