مقایسه تاثیر تمرینات تسهیل عصبی عضلانی و تمرینات سنتی بر میزان درد و قدرت عضلات صاف و خم کننده گردن در بیماران با گردن درد مزمن

زمینه و هدف: تمرینات ایزومتریک به روش سنتی و تمرینات کششی تاکنون برای درمان بیماران با گردن درد مزمن با علت ناشناخته استفاده شده اند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تمرینات تسهیل عصبی عضلانی یا neuromuscular (nfe) faciliation exercies بر میزان درد و قدرت عضلات صاف کننده و خم کننده گردن و مقایسه آن با تمرین درمانی سنتی یا (tef) traditional exercise therapy در بیماران با گردن درد مزمن بوده است.

مواد و روش ها: در این مطالعه بالینی کنترل شده از نوع تصادفی یک سو کور، 31 بیمار شامل 16 مرد و 15 زن از کارمندان دفتری با تشخیص گردن درد مزمن به طور تصادفی در دو گروه درمانی شامل گروه nfe (11نفر) و گروه tet (10نفر) و یک گروه شاهد (10 نفر) قرار گرفتند. بیماران گروه nfe تمرینات تسهیل عضلانی به روش تحریک حس عمقی گردن و اندام فوقانی و بیماران گروه tet تمرینات درمانی تقویتی و کششی عضلات گردن را به روش سنتی انجام دادند. گروه شاهد یک دفترچ شامل آموزش حفظ و ضعیت های مناسب بدن طی کارهای روزمره را دریافت کردند. قدرت عضلانی گردن به وسیله دستگاه ایزومتر میزان درد بوسیله روش (vas) visual analogue scale ارزیابی شد.

یافته ها: اختلاف میانگین قدرت عضلات صاف کننده و خم کننده گردن بین قبل و بعد از درمان در گروه nfe 24.6% و 21.5% و در گروه tet 13.8% و 11.1% افزایش یافت. کاهش درد در گروه nfe 78.1% و در گروه tet 31.3% بود. در گروه کنترل میزان افزایش قدرت عضلانی عضلات صاف کننده 1.5% و خم کننده 2.6% و کاهش درد 5.9% بود.

نتیجه گیری: تمرینات تسهیل عصبی عضلانی به صورت یک روش موثرتر در کاهش درد و بازگشت قدرت عضلات نسبت به تمرینات سنتی در بیماران با گردن درد مزمن ظاهر شد. برنامه درمانی تمرینات حس عمقی می تواند یک روش مفید در کاهش ناتوانی بیماران مبتلا به گردن درد مزمن با علت ناشناخته باشد.