بررسی مقاومت هم زمان نسبت به فلزات سنگین و داروهای ضد میکروبی گونه های اشرشیاکلی جدا شده از نمونه های بالینی

زمینه و هدف: یون های فلزات سنگین در غلظت های بسیار کم مورد نیاز باکتری ها می باشند، در حالی که اکثراً در غلظت های بالا دارای سمیت هستند. در باکتری های روده ای نظیر اشرشیاکلی، مقاومت هم زمان به چند یون فلزی به تنهایی و یا همراه با مقاومت به برخی آنتی بیوتیک ها دیده شده است. در این مطالعه میزان حساسیت چند سویه اشرشیاکلی که قبلاً حساسیت آن ها نسبت به تلوریت پتاسیم آزمایش شده بود، نسبت به تعدادی از آنتی بیوتیک ها و فلزات سنگین به طور هم زمان بررسی گردید.

روش کار: در این مطالعه آزمایشگاهی از روش انتشار آنتی بیوتیک در محیط کشت جهت اجرای مطالعه روی 22 سویه اشرشیاکلی جدا شده از مجاری ادراری و فلور مدفوع نمونه های بالینی که آزمایش حساسیت به تلوریت پتاسیم آن ها قبلاً انجام شده بود، (5 سویه حساس، 6 سویه نسبتاً مقاوم و 11 سویه دارای مقاومت بالا) استفاده شد. مقاومت هم زمان نسبت به یون فلزات سنگین کادمیوم، جیوه، نقره و انتی بوتیک های آموکسی سیلین، تتراسیکلین و جنتامایسین مورد بررسی قرار گرفت. جهت اطمینان از زنده بودن و بررسی رشد این 22 سویه اشرشیاکلی، از محیط فاقد یون فلزی و یا آنتی بیوتیک جهت کنترل رشد سویه ها استفاده شد. داده ها با روش آنالیز پروبیت تحلیل شدند.

یافته ها: mic در مورد فلز نقره در تمام موارد مشابه بود و تفاوتی بین حساسیت به نقره و تلوریت پتاسیم مشاهده نشد. در سویه های با مقاومت بالا به تلوریت پتاسیم، مقاومت نسبت به فلز کادمیم بیشتر بود و mic بالاتری مشاهده شد و اختلاف بین مقاومت به کادمیم و تلوریت پتاسیم در غلظت های بالای تلوریت پتاسیم با غلظت های کم آن، معنی دار بود (0.008(p=. در مورد فلز جیوه مقاومت بیشتری در سویه های با مقاومت بالا به تلوریت پتاسیم دیده شد (0.008(p=. در مورد مقاومت هم زمان بین یون های فلزی، آنتی بیوتیک های جنتامایسین، تتراسیکلین و آموکسی سیلین اختلاف معنی داری مشاهده نشد.

نتیجه گیری: با توجه به ارتباط معنی دار بین مقاومت هم زمان به جیوه و کادمیم و مقاومت به تلوریت پتاسیم می توان چنین برداشت کرد که احتمالاً یک مکانیسم واحد در ایجاد این مقاومت نقش دارد.