شیوع دیابت نوع دو در جمعیت بالای 30 سال شهر رفسنجان در سال 1379

سابقه و هدف: دیابت شایع ترین بیماری متابولیک و عامل خطر بیماری های قلبی- عروقی است. این بیماری امید به زندگی را تا 25% کاهش می دهد. بیش ترین علت مرگ و میر در بیماران دیابتی نوع دو، گرفتاری قلبی و عروقی است. به علت فقدان اطلاعات کافی در مورد شیوع دیابت در رفسنجان، این مطالعه در سال 1379 به منظور تعیین شیوع آن در این شهر انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود. جامعه مورد پژوهش را افراد با سن بیش از 30 سال ساکن شهر رفسنجان تشکیل می دادند. با نمونه گیری تصادفی به روش طبقه ای 756 نفر انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. پرسش نامه انفرادی با مصاحبه حضوری تکمیل گردید و بررسی های تن سنجی با اندازه گیری قد و وزن انجام شد. نمونه خون ناشتای افراد مورد بررسی جمع آوری و برای تشخیص افراد دیابتی از معیار سازمان بهداشت جهانی (who) و انجمن دیابت آمریکا (ada) استفاده شد. برای تعیین چاقی از نمایه توده بدن استفاده گردید. جهت بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون کای دو استفاده شد.

یافته ها: در این بررسی شیوع دیابت در رفسنجان بر اساس معیار who 14.7% و با معیار ada برابر 19.1% بود.شیوع آن در بین زنان بیشتر از مردان بود (به ترتیب 19.1% و 8.6%). با بالا رفتن سن شیوع دیابت افزایش نشان داد هر چند این افزایش از نظر آماری معنی دار نبود. هم چنین در زنان میزان شیوع دیابت با شغل ارتباط معنی داری نشان داد (0.005(p=.

نتیجه گیری: یافته های این بررسی نشان داد که شیوع دیابت به عنوان یک مشکل بهداشتی در این شهر قابل ملاحظه بوده و شیوع بالای آن ضرورت اجرای برنامه های مداخله ای مستمر در زمینه تغییر رفتارهای فردی و شیوه زندگی را ایجاب می کند.