نشانگرهای پاسخ تخمدانی در تحریک تخمک گذاری جهت سیکل لقاح خارج رحمی

زمینه و هدف: پاسخ ضعیف تخمدان به داروهای محرک تخمک گذاری از مهم ترین مشکلات روش های کمک باروری است. هدف این مطالعه شناسایی فاکتورهای موثر بر پاسخ تخمدانی به گنادوتروپین در سیکل درمانی (in vitro fertilization) ivf بود.

مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی 306 زنزیر 40 سال که برای اولین بار در مرکز ناباروری فاطمه الزهرا (س) بابل تحت درمان ivf قرار گرفتند، انجام شد. پاسخ دهندگان بر اساس تعداد فولیکول های غالب به سه گروه پاسخ ضعیف، طبیعی و بالا تقسیم شدند و فاکتورهای موثر احتمالی بر پاسخ تخمدانی در آن ها بررسی شد.

یافته ها: میانگین سن زنان در پاسخ دهندگان ضعیف و طبیعی، بیشتر از پاسخ دهندگان بالا بود. میانگین طول مدت ناباروری، سطح fsh و lh پایه روز دوم سیکل، تعداد آمپول های گنادوتروپین تجویز شده و طول مدت تحریک تخمدانی در سه گروه اختلاف معنی داری نداشت. میانگین تعداد اووسیت های استخراج شده در سه گروه پاسخ دهنده ضعیف تخمدانی (1.79 ± 2.73)، طبیعی (3.3± 6.62) و بالا (5.62±14.8) به طور معنی داری متفاوت بود. در آنالیز رگرسیون چند متغیره، طول مدت ناباروری و سطح lh پایه روز دوم سیکل از متغیرهای مستقل پیش گویی کننده باروری تخمک بودند.

نتیجه گیری: در آنالیز رگرسیون چند متغیره، نشانگرهای پاسخ تخمدانی به جز lh روز دوم سیکل و طول مدت ناباروری، معیار قابل پیش بینی بر باروری تخمک نبودند، بنابراین انتخاب ورود زنان به سیکل درمانی ivf بر اساس معیارهای پاسخ تخمدانی به بررسی های بیشتری نیاز دارد.