ارزیابی فراوانی نیاز و تقاضا به درمان ارتودنسی در دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر کرمان در سال تحصیلی 85-1384

زمینه و هدف: ناهنجاری های دندانی- صورتی یکی از رایج ترین مشکلات بشر امروزی است. این موضوع از جمله عواملی است که می تواند بر همه جوانب زندگی فرد از دوران کودکی تا بزرگسالی تاثیرگذار باشد، اما نکته قابل توجه آن است که همه افراد مبتلا به این ناهنجاری ها از مشکل خود آگاه نیستندو یا این که تمایلی به انجام درمان ارتودنسی ندارند. هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان نیاز و تقاضا برای درمان ارتودنسی و نیز بررسی عوامل موثر بر تقاضا جهت درمان ارتودنسی در دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر کرمان در سال تحصیلی 85-1384می باشد.

مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت مقطعی و بر روی 750 نفر (420 دختر، 430 پسر) از دانش آموزان مدارس راهنمایی دولتی و غیردولتی در مناطق مختلف شهر کرمان انجام شد. نیاز به درمان از طریق معاینه وضعیت اکلوژن دانش آموزان و با بهره گیری از شاخص (index of treatment need) iotn و تقاضا برای درمان، با یک پرسش نامه بسته که حاوی اطلاعاتی پیرامون دلایل تقاضا یا عدم تقاضا برای درمان ارتودنسی بود، مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: فراوانی کلی ناهنجاری دندانی 50.55% برآورد گردید که در دختران به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از پسران بود (0.01p<). 41.53% از افراد نیازمند درمان، متقاضی انجام آن بودند. بیش ترین نقاط در افراد دارای اوربایت شدید دیده شد. میزان تقاضا در مال اکلوژن های خفیف در دو جنس یکسان و در مال اکلوژن های شدیدتر در دخترها به طور قابل ملاحظه ای بیشتر بود (0.05p<). تقاضا در سطوح اقتصادی بالاتر به طور قابل ملاحظه ای بیشتر بود (0.05p<). تحصیلات والدین بر تقاضا برای درمان ارتودنسی تاثیر چشم گیری نداشت.

نتیجه گیری: دانش آموزان مبتلا به ناهنجاریهای دندانی- فکی صرف نظر از سطح تحصیلی والدین، خواهان انجام درمان ارتودنسی بودند، لیکن محدودیت های اقتصادی به عنوان یک بازدارنده مهم مانع پیگیری درمان از سوی ایشان گردیده بود.