تعیین میزان hdl2-c در سرم بیماران با گرفتگی عروق قلبی

سابقه و هدف: ارزیابی لیپوپروتئین ها و لیپیدهای خون به ویژه وضعیت نسبت آن ها به عنوان یکی از اقدامات اولیه در ارزیابی سلامت عروق مطرح است. در سال های اخیر سنجش زیر گروه های لیپوپروتئینهای با دانسیته کم (ldl) و نیز لیپوپروتئین های با دانسیته بالا (hdl) از جایگاه ویژه ای جهت تعیین سطح سلامتی عروق برخوردار است. بالا بودن لیپوپروتئین با دانسیته بالا خطر ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی را کاهش می دهد. از آنجائیکه hdl-c به طور عمده از دو زیر گروه hdl2-c و hdl3-c تشکیل یافته است، مطالعات گسترده نشان می دهد که سودمندی hdl-c بیشتر مربوط به زیر گروه hdl2-c می باشد. هدف از این تحقیق، بررسی غلظت های hdl3 و hdl2 و hdl و ارتباط آن با بیماری های قلبی-عروقی در تعدادی از بیماران بستری شده در بیمارستان شهر رشت بوده است.

مواد و روش ها: در این تحقیق آینده نگر که در بین سال های 1376 تا 1378 در بخش آنژیوگرافی بیمارستان تخصصی قلب دکتر حشمت رشت صورت گرفته است، سرم 133بیمار دارای گرفتگی عروق قلبی با تشخیص آنژیوگرافی (88 مرد و 45 زن در محدوده سنی 73-31 سال) و سرم 58 مورد بدون هر گونه گرفتگی به عنوان کنترل (37 مرد و 21 زن در محدوده سنی70-15 سال) مورد بررسی قرار گرفت. در این افراد سطح پلاسمایی hdl تام و زیر گروه های آن یعنی hdl2, hdl3 و هم چنین vldl,ldl تری آسیل گلیسرول (tag) و کلسترول تام (tc) با روش های رسوبی و آنزیمی اندازه گیری شد.

یافته ها: اختلاف معنی داری بین مقادیر کلسترول، ldl/hdl,tc/hdl, hdl2,tc,tag,ldl, vldl, hdl و hdl2/hdl3 در دو گروه بیماران قلبی عروقی و کنترل مشاهده شد، ولی tc/ldl.hdl3 و hdl2/hdl اختلاف معنی داری را نشان ندادند (0.05p<).

نتیجه گیری: اندازه گیری میزان hdl2-c به عنوان یک فاکتور پیش بینی کننده به جای hdl تام در نظر گرفته شود. بعلاوه در موارد زیادی از نسبت های ldl/hdl,tc/hdl, hdl2/hdl3 بهتر از اندازه گیری انفرادی این فاکتورها می توان استفاده کرد.