مقایسه تاثیر لیزر کم توان و التراسوند در درمان تاندونیت عضلات روتاتور کاف شانه

زمینه و هدف: تاندونیت های روتاتورکاف شانه بسیار شایع هستند. هر فردی در طول زندگی خود حداقل یک بار به این ضایعه مبتلا می شود و سومین اختلال عضلانی- اسکلتی بعد از دردهای کمر و گردن محسوب می شود. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر لیزر کم توان و التراسوند در درمان تاندونیت روتاتور کاف شانه بود.

مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور انجام شد. 90 بیمار مبتلا به تاندونیت روتاتور کاف شانه به طور تصادفی به سه گروه 30 نفری تقسیم گردیدند و تحت درمان با یکی از روش های مطالعه به مدت 10جلسه به شرح ذیل قرار گرفتند: گروه اول تحت درمان لیزر کم توان، گروه دوم تحت درمان التراسوند وگروه سوم گروه کنترل بود. ارزیابی شدت درد و بهبودی حرکات در جلسه اول، پنجم و دهم انجام می گرفت. آزمون های آماری آنالیز واریانس دو طرفه، مجذور کای و توکی در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند.

یافته ها: یافته های این مطالعه نشان می دهد که لیزر کم توان در کاهش درد تاندونیت روتاتور کاف موثرتر از التراسوند می باشد. آزمون مجذور کای در جلسه پنجم نشان داد که لیزر کم توان در بهبودی حرکات شانه موثرتر از التراسوند هست اما در جلسه دهم التراسوند در بهبودی حرکات شانه موثرتر از لیزر بود (0.0001p<).

نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که می توان از لیزر کم توان برای درمان درد تاندونیت روتاتور کاف شانه استفاده نمود اما برای بهبودی حرکات شانه التراسوند موثرتر است.