بررسی پایایی و روایی آزمون کیفیت مهارت های اندام فوقانی در کودکان فلج مغزی

زمینه و هدف: وجود آزمونی پایا و روا، به منظور ارزشیابی تاثیر درمان بر کیفیت مهارت های اندام فوقانی در سنین پایین ضروری است. این پژوهش، با هدف بررسی پایایی و روایی و هم چنین بررسی توافق نظر درمانگران در خرده مقیاسه ای آزمون کیفیت مهارت های اندام فوقانی در کودکان فلج مغزی صورت پذیرد.

مواد و روش ها:در این پژوهش غیر تجربی و روش شناختی، جامعه آماری را 20 کودک دچار فلج مغزی با محدوده سنی 95-19 ماه مراجعه کننده به دو مرکز توانبخشی بهار و امید عصر در تابستان و پاییز سال 1387 تشکیل می داد. کودکان انتخاب شده دو بار توسط یک درمانگر به فاصله ده روز (پایایی درون آزمونگر) آزمون شدند. در روز دهم، درمانگری دیگر نیز به طور همزمان کودکان را مورد آزمون قرار داد (پایایی بین آزمونگران). با استفاده از آزمون همبستگی اسپیرمن، پایایی درون آزمونگر و بین آزمونگر بررسی شد.

یافته ها: نتایج حاکی از همبستگی بالا در خرده مقیاس های درون آزمون گر (0.99-0.89) نمره کلی درون آزمونگر (0.98-0.91) خرده مقیاس های بین آزمونگر (0.99-0.73) و نمره کلی بین آزمون گر (0.98-0.87) بود (0.001p≤).

نتیجه گیری: پایایی درون آزمونگر و بین آزمونگر آزمون کیفیت مهارت های اندام فوقانی در کودکان فلج مغزی، بسیار بالا است و می تواند به خوبی کیفیت مهارت های اندام فوقانی را در کودکان فلج مغزی بسنجد.