مقایسه تاثیر روش آموزش درمانی پزشکی و تمرینات ثبات بر کاهش علایم ناشی از ثباتی عملکردی ستون فقرات کمری

زمینه و هدف: بی ثباتی عملکردی ستون فقرات کمری یکی از شایع ترین اختلالاتی است که به علت ضعف عضلات پاراوتبرال کمری پدید می آید. این نوع از بی ثباتی می تواند به طور پیشرونده منجر به بروز کمر درد و پدید آمدن اختلال در فعالیت های روزمره زندگی گردد. برای درمان این نوع از کمردرد روش هایز مختلف تمرین درمانی پیشنهاد شده است که از آن جمله می توان به تمرینات ثبات کمر و آموزش درمانی پزشکی اشاره نمود. لذا هدف این مطالعه، مقایسه میان تاثیر هر کدام از این روش ها بر کاهش علایم ناشی از بی ثباتی کمر می باشد.

مواد و روش ها: برای ارزیابی میزان تاثیر این دو روش بر یافته های بالینی بی ثباتی عملکردی ستون فقرات کمری، پنجاه بیمار مبتلا به بی ثباتی و کمردرد مزمن مورد ارزیابی و درمان با این دو روش قرار گرفتند. 30 بیمار تمرینات ثبات کمری را در برنامه روزانه خود گنجاندند و 20 بیمار تحت درمان با تمرینات آموزش درمانی پزشکی قرار گرفتند و در پایان دوره درمان، یافته های بالینی قبل و پس از تمرینات با هم مقایسه گردید.

یافته ها: یافته های آماری نشان دهنده این موضوع بودند که قبل از انجام تمرینات، میان دو گروه آزمایشی اختلاف معنی داری در علایم ناشی از بی ثباتی کمر از خود نشان دادند (0.05p<). به علاوه بعد از انجام تمرینات نیز اختلاف معنی داری در علایم به دست آمده از بیماران مشاهده نشد.

نتیجه گیری: نتایج حاکی از این بود که هر دو روش درمانی می توانستند باعث کاهش درد و سایر علایم گردند و هر دو روش تاثیر یکسانی بر تظاهرات بالینی بی ثباتی عملکردی ستون فقرات کمری دارند.