حفاظت محیط زیست در اسلام

زمینه و هدف: خداوند حکیم، طبیعت را هدف مند و هدف دار خلق کرده و تمام مخلوقات را به لحاظ کمیت و کیفیت به اندازه و متناسب آفریده است. موید این جمله، گفتار خداوند در قرآن است که می فرماید "ما هر چه آفریدیم به اندازه آفریدیم" و یا در جای دیگر می فرماید که "زمین را هم بگستردیم و در آن کوه های عظیم برنهادیم و از آن هر گیاه و نبات متناسب و موافق حکمت برویاندیم." هدف از این مطالعه بررسی و تفحص در آیات و روایات اسلامی است که در آن بر روی حفاظت محیط زیست و هم چنین نقش حیاتی محیط زیست در سلامت انسان، تاکید شده است.

مواد و روش ها: در این مطالعه مروری، منابع اسلامی موجود در ارتباط با حفاظت محیط زیست، تحت بررسی و موضوع مورد نظر، مورد بحث و تفسیر قرار گرفته است.

یافته ها: نتایج نشان می دهد که جهان هستی، از نظم دقیقی برخوردار بوده و تمامی مخلوقات در تعادل و تناسب و به اندازه آفریده شده اند و هر یک از اجزاء و عناصر خلق شده، در بقاء این کره خاکی و در نتیجه در ادامه زندگی انسان نقش دارند. بنابراین، تغییر نابجا و زیان رساندن به هر یک از اجزاء این سیستم عظیم، که در آن همه چیز در تعادل و تناسب است، سبب به خطر افتادن حیات و هستی می گردد. دین مبین اسلام مشحون از توصیه های حفاظت از آن چه که خدا خلق کرده است، می باشد و این به مفهوم حفاظت از زیست گاه مخلوقات یا همان حفاظت از محیط زیست است.

نتیجه گیری: در یک کلام می توان چنین نتیجه گیری کرد که در جوامع اسلامی، می بایست با بهره گیری از تمامی امکانات قانونی، اخلاقی و شرعی موجود، از تخریب زیست کوه و منابع حیاتی آن جلوگیری کرد.