بروز ریفلاکس معده به مری بعد از ریشه کنی هلیکوباکتر پیلوری

زمینه و هدف: بررسی های اپیدمیولوژیک نشان می دهند که با کاهش شیوع عفونت هلیکوباکتر پیلوری، میزان ریفلاکس معده به مری افزایش می یابد. هم چنین نشان داده شده است که افراد مبتلا به ریفلاکس معده به مری، دارای شیوع کم تری از عفونت هلیکوباکترپیلوری هستند. هدف از این مطالعه بررسی بروز ریفلاکس معده به مری پس از ریشه کنی هلیکوباکتر پیلوری است.

مواد و روش ها: این مطالعه کوهورت تاریخی با بررسی پرونده 9500 بیمار انجام گرفته است. بیمارانی که پس از آندوسکوپی اول، با تشخیص ضایعات پپتیک در زمینه هلیکوباکترپیلوری مثبت و عدم وجود ریفلاکس معده به مری، تحت درمان ریشه کنی هلیکوباکتر پیلوری قرار گرفته و ریشه کنی با تست تنفسی اوره تایید شده و پس از مدتی به دلیل علایم گوارشی فوقانی، تحت آندوسکوپی مجدد قرار گرفته اند، وارد مطالعه شده اند. در آندوسکوپی دوم، علاوه بر وضعیت هلیکوباکترپیلوری، ریفلاکس معده به مری نیز مورد توجه قرار گرفته است.

یافته ها: تعداد صد بیمار وارد مطالعه شدند که81 نفر آن ها در گروه مورد (هلیکوباکترپیلوری منفی) و 19 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران در گروه مورد 12.6±37.6 سال و در گروه کنترل 12.2±37.4 سال بود. متوسط مدت زمان بین دو مراجعه در گروه مورد 7.9±29.4 ماه و در گروه کنترل 10.1±32.1 ماه بود. از نظر سنی، جنسی و مدت زمان بین دو مراجعه، تفاوت آماری معنی داری بین گروه مورد و گروه کنترل مشاهده نشد. از نظر ایجاد ریفلاکس معده به مری 38.3% بیماران در گروه مورد و 15.8% بیماران در گروه کنترل دچار ریفلاکس معده به مری شده بودند که این میزان در گروه تفاوت آماری معنی داری با گروه کنترل داشت (0.05p<).

نتیجه گیری: درمان ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری می تواند منجر به بروز ریفلاکس معده به مری شود. بنابراین در صورت تصمیم به درمان بیماران هلیکوباکترپیلوری مثبت، بایستی ایجاد ریفلاکس معده به مری در تعداد قابل توجهی در آن ها بود.