• اثرات سولفات وانادیل بر روی هومئوستاز گلوکز در موش های صحرایی با دیابت وخیم

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1388/10/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1388/10/01
    • تعداد بازدید: 703
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    سابقه و هدف: هیچ مطالعه ای در شرایط in vivo وجود ندارد که نشان دهد، القاء یوگلیسمی به وسیله وانادیل، مستقل از انسولین پلاسما است، بنابراین مطالعه حاضر طراحی شد تا اعمال ضد دیابتی وانادیل را در موش های صحرایی با دیابت وخیم که انسولین پلاسمایی آن ها پایین است، بررسی نماید.

    مواد و روش ها: موش های صحرایی با تزریق داخل وریدی mg/kg 55-50 استرپتوزتوسین (stz) دیابتی شدند. 15 روز بعداز تزریق، گلوکز خون حیوان ها بالای mg/dl 500بود، هم چنین مصرف آب روزانه آن ها افزایش یافت. میزان انسولین پلاسما در حیوان های دیابتی (μu/ml3±14) حدود 25 درصد موش های صحرایی سالم بود. بعد از القاء دیابت این موش ها به دو گروه تقسیم شدند: گروه i، حیوان هایی که mg/dl 0.5 سولفات وانادیل در یک محلول پایه (وانادیل) به صورت خوراکی دریافت کردند و گروه ii، یک محلول پایه که حاوی 50 میلی اکی والان در لیتر کلرور سدیم بود، دریافت کردند.

    یافته ها: از آن جایی که درمان 90 روزه با وانادیل نتوانست گلوکز خون را در گروه i (mg/di 10±420) به میزان های طبیعی کاهش دهد، بوگلیسمی برای یک مدت زمان دو ماهه با تزریق داخل صفاقی انسولین nph به دست آمد. نیاز روزانه به انسولین در موش های تحت درمان با وانادیل در گروه i (u/kg/day 1±8)، 8 درصد این میزان نیاز، در گروه ii ( u/kg/day 7±103) بود.

    نتیجه گیری: نتایج این مطالعه پیشنهاد می کنند که وانادیل نرموگلیسمی را در موش های صحرایی دیابتی که میزان انسولین در آن ها پایین است، ایجاد نمی کند، اما حساسیت بافت های محیطی را به انسولین افزایش می دهد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها