بررسی اثرات تزریق وریدی هیوسین بر روند زایمان

مقدمه: علی رغم استفاده شایع و گسترده از هیوسین به منظور بهبود افاسمان سرویکس و پیشرفت زایمان توسط برخی از پزشکان و ماماها، در اکثر قریب به اتفاق مراکز مامایی، تحقیقات بسیار اندکی در این زمینه صورت گرفته است. از آنجا که استفاده از هر دارویی به خصوص در طی حاملگی و زایمان باید بر پایه اصول علمی استوار باشد، این مطالعه به منظور بررسی اثرات تزریق وریدی هیوسین بر روند زایمان انجام گردید.

روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی 100 نفر از زنان باردار شکم اول ترم، که به علت شروع دردهای خود به خودی زایمان در سال 1382 به زایشگاه شهرستان شوشتر، مراجعه نمودند، انجام گردید. نمونه ها بر اساس معیارهای انتخاب و حذف نمونه به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. به گروه آزمون 20 میلی گرم هیوسین به میزان 1 میلی لیتر، و به گروه شاهد 1 میلی لیتر نرمال سالین، در سرنگ های مشابه با کدهای از پیش تعیین شده، به صورت تک روز و از راه ورید در شروع فاز فعال زایمان تزریق گردید. سپس سیر پیشرفت دیلاتاسیون و افاسمان سرویکس 1 و 2 ساعت پس از تزریق، طول فاز فعال زایمان، طول مرحله دوم زایمان، میران بروز تا کی کاردی و برای کاردی ضربان قلب جنین، 0.5 و 1 ساعت پس از تزریق، آپگار دقیقه اول و پنجم نوزادان  ثبت گردیدند. سپس جهت آنالیز داده ها از آمار توصیفی، آزمون مجذور کای و t.test استفاده شد.

نتایج: یافته های تحقیق نشان داد که هر دو گروه از نظر سن مادر، سن حاملگی، دیلاتاسیون و افاسمان اولیه سرویکس در زمان تزریق و وزن نوزادان مشابه بوده و یا اختلاف آن ها از نظر آماری معنی دار نبود. میانگین تغییر دیلاتاسیون وافاسمان سرویکس 1 و 2 ساعت پس از تزریق، بین دو گروه اختلاف معنی داری را از نظر اماری نشان داد (0.0001p<). اگر چه میزان بروز تا کی کاردی و برادی کاردی ضربان قلب جنین 0.5 ساعت پس از تزریق در گروه آزمون 2.5 برابر گروه شاهد رخ داد، اما این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. ضمناً تغییرات به وجود آمده در ضربان قلب جنین به دنبال تزریق هیوسین به مادر در اکثر جنین ها 1 ساعت پس از تزریق، به طور خود به خود برطرف گردید. طول فاز فعال زایمان در گروه آزمون 166.56 دقیقه و در گروه شاهد 255.98 دقیقه بود (0.0001p<)، طول مرحله دوم زایمان در گروه آزمون 28.57 دقیقه و در گروه شاهد 47.62 دقیقه بود (0.0001p<). میانگین نمره آپگار دقیقه اول و پنجم نوزادان در دو گروه اختلاف معنی داری را از نظر آماری نشان نداد.

نتیجه گیری: به نظر می رسد که هیوسین بتواند با تاثیر بر عضلات صاف سرویکس در بهبود افاسمان موثر بوده و باعث پیشرفت زایمان گردد، اما قبل از آن مطالعات بالینی بیشتری با ابزار دقیق لازم است، تا تاثیر و ایمنی استفاده از این دارو را بر روی مادر و جنین به اثبات رساند.