مصرف استروئید استنشاقی و خطر ابتلا به کاتاراکت

مقدمه: مصرف کورتیکواستروئید سیستمیک با خطر ایجاد کاتاراکت همراه است. هدف ما در این مطالعه تعیین نقش کورتیکواستروئیدهای استنشاقی در ایجاد کاتاراکت در افراد مسن می باشد.

روش بررسی: مطالعه به صورت مورد - شاهدی در بین 160 نفر  از  مبتلایان به کاتاراکت، مراجعه کننده به بیمارستان های شهید صدوقی و شهید رهنمون طی سال های 1383-1382 و 160 نفر شاهد انتخاب شده، انجام پذیرفت. افراد گروه شاهد بر حسب سن و جنس با گروه مورد مطابقت داده شدند .جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه و پرسشنامه انجام پذیرفت. تجزیه و تحلیل آماری با برنامه spss و آزمون های آماری anova , chi-square انجام شد.

نتایج: از 320 نفر 160 بیمار به کاتاراکت مبتلا بودند و 160 بیمار دیگر به کاتاراکت مبتلا نبودند. میانگین سنی و توزیع جنس گروه مورد با گروه شاهد تفاوت معنی داری از نظر آماری نداشتند .در گروه مورد 22 نفر (%13.8) مصرف استروئید استنشاقی داشتند و در میان گروه شاهد از 160 نفر 11 فرد (%6.9) مصرف داشتند. در مجموع از دو گروه مورد مطالعه 33 نفر مصرف کننده بوده اند. این رابطه با 0.042p= معنی دار بود .با استفاده از آزمون odds ratio مشخص شد کسانی که کورتیکواستروئید مصرف کرده اند 2.16 برابر از کسانی که کورتیکواستروئید مصرف نکرده اند مبتلا به کاتاراکت شده اند. (با حدود اطمینان 95% در محدوده 4.61- 1.01) بعد از خروج موارد مصرف کننده کورتیکویید سیستمیک odds ratio به 4.73 (با حدود اطمینان 95% در محدوده 14.82-1.51) افزایش یافت. این ارتباط با افزایش مدت زمان استفاده قوی تر می شد.

نتیجه گیری: این مطالعه وجود ارتباطی بین مصرف کورتیکواستروئید استنشاقی و ابتلا به کاتاراکت به ویژه نوع ساب کپسولار خلفی را نشان داد .ولیکن جهت تأیید آن به مطالعات دیگر از جمله مطالعات تجربی و در گروه های یکسان از نظر عوامل خطر دیگر کاتاراکت نیاز می باشد.