بررسی و اندازه گیری باقیمانده سموم بنومیل و مانکوزب در خیار تولیدی استان مازندران سال 1382

مقدمه: کشاورزان چه با یا بدون آگاهی بر علیه آفات بوته و میوه خیار خصوصاً سفیدک قارچی داخلی (pseudoperonospora cubensis) و سطحی (sphaerotheca fuliginea) و هم چنین لکه زرد باکتریایی از مانکوزب و بر علیه قارچ بوتومیری از سم بنومیل استفاده می نمایند که مصرف بی رویه و عدم رعایت دوره کارنس، این سموم از طریق میوه به انسان رسیده و در درازمدت عوارض مزمن را ایجاد می نمایند. لذا نظر به اهمیت غذا در حیات انسان ها و ارزش غذایی میوه ها در رژیم روزانه، که نقش عمده ای در سلامت افراد جامعه به همراه دارند و به جهت اهمیت تحقیقات سموم در مواد غذایی و میوه ها و تعیین میزان باقی مانده آن ها که توسط fao, who مکرراً پیشنهاد می گردند این تحقیق را انجام داده ایم.

روش بررسی: در این بررسی پس از تهیه میوه خیار (بوته ای و درختی) از مزارع تولیدی مناطق مورد بررسی به تعداد 76 نمونه، آن ها را خوب شسته و سپس خرد کرده و آن ها را با n بوتیل استخراج نمودیم و سپس حلال را پرانده و حاصل استخراج را به دستگاه گاز کروماتوگرافی (gc) با دتکتور ecd تزریق و مورد سنجش قرار دادیم.

نتایج: نتایج به آمده در مناطق مختلف را با روش آنالیز واریانس دو طرفه (anova) مورد بررسی آماری قرار دادیم، که نشان داد بین مناطق مورد بررسی و میزان سم اثر متقابل وجود دارد (0.05(p> و هم چنین با محاسبه میانگین مقادیر مشخص شده که اکثر مناطق مقادیر بالا از میزان استاندارد پیشنهادی این دو سم (ppm 0.01) را دارند.

نتیجه گیری: علت عمده بالا بودن مقادیر سم می تواند مربوط به عدم اگاهی کشاورزان از سم پاشی به موقع مزارع، استفاده از مقادیر با روی سم عدم شناسایی آفات گیاهی و... را قید کرد که نیاز به آموزش کشاورزان شدیداً احساس می شود.