بررسی تأثیر اِن استیل سیستئین در کاهش عوارض ریوی بیماران سیگاری به دنبال عمل جراحی بای پاس عروق کرونر

مقدمه: سیگار باعث افزایش عوارض ریوی به میزان 6 برابر بعد از اعمال جراحی بزرگ می شود همچنین نشان داده شده سیگار باعث تشدید هیپوکسمی و افزایش مدت زمان تهویه مکانیکی می شود. مطالعه حاضر به بررسی تأثیر داروی خوراکی اِن استیل سیستئین در کاهش شدت هیپوکسی و اتکلتازی در بیماران سیگاری که تحت عمل بای پاس عروق قرار گرفته اند می پردازد.

روش بررسی: 54  بیمار به طور تصادفی و به ترتیب پذیرش در دو گروه دارو و دارونما قرار گرفتند، در گروه مورد mg300 اِن استیل سیستئین دو بار در روز و در گروه شاهد، دارونما تجویز شد در کلیه بیماران نسبت fev1/fvc تعیین شد. از همه بیماران یک نمونه گاز خون شریانی بعد از القای بیهوشی و قبل از شروع عمل جراحی گرفته شد .گازهای خون شریانی در ابتدای القای بیهوشی و 4 تا 6 ساعت بعد از اکستوباسیون ارزیابی شدند .کلیه بیماران قبل از عمل،  6تا 10 ساعت بعد ازاکستوباسیون و روز سوم بعد از عمل ، از لحاظ وجود و شدت اتلکتازی مورد ارزیابی قرارگرفتند. داده های کمی با کمک آزمون anova و داده های کیفی با استفاده از آزمون کای اسکور تجزیه وتحلیل شد (5%< pvalue).

نتایج: در دو گروه مورد مطالعه یافته های دمو گرافیک، کسر جهشی ef، کلاس nyha (new york heart association)، fev (forced expiratory) /fvc(forced volume capacity) و میزان مصرف سیگار و استفاده از شریان پستانی داخلی تفاوت معنی داری مشاهده نشد .نسبت اکسیژن شریانی به الوئلی و هم چنین نسبت اکسیژن شریانی به اکسیژن دمی pao2/fio2 در دو گروه بعد از القا ی بیهوشی تفاوت معنی داری نداشتند، ولی بعد از خارج سازی لوله تراشه این تفاوت معنی دار بود (0.001p-value<). مدت تهویه مکانیکی در دو گروه تفاوت معنی دار داشت، ولی مدت بستری در بخش مراقبت های ویژه بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت، اتلکتازی خطی و ساب سگمنتال در گروه مورد به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود.

نتیجه گیری: با توجه به خاصیت موکولیتیکی و آنتی اکسیدان داروی اِن استیل سیستئین در بهبود عوارض تنفسی به دنبال جراحی قلب لازم است مطالعات مشابهی با دوز های مختلف انجام گیرد.