شناسایی لشمانیوز پوستی با استفاده از روش multiplex pcr

مقدمه: سالیانه بیش از 14 میلیون ا نسان آلوده به لشمانیوز در سراسر دنیا گزارش میشود. این بیماری در ایران به دو شکل پوستی و احشایی وجود دارد که نوع پوستی آن در نقاط مختلف دارای گستردگی بیشتر می باشد. در سال های اخیر استفاده از روش pcr برای تشخیص لشمانیوز پوستی در بیماران در مناطق مختلف جغرافیایی مورد استفاده قرار گرفته است .در این روش از پرایمرهای اختصاصی برای تکثیر ژن های مختلف انگل مانند ژن های rnaی ریبوزومی، dna کینتوپلاستی و یا ترتیب های تکراری استفاده شده است .هدف از این مطالعه تشخیص سریع لشمانیوز پوستی در مراحل اولیه این بیماری در افراد مبتلا با استفاده از روش multiplex-pcr است.

روش بررسی: در این مطالعه نمونه برداری از زخم 67 بیمار آلوده به لشمانیوز جلدی انجام شد. ابتدا ژنوم انگل با روش فنل –کلروفرم تخلیص شد. با استفاده ازروش pcr و پرایمر مناسب، تکثیر  dnaمورد نظر صورت پذیرفت. محصول به دست آمده هم زمان با محصول  dnaتکثیر شده سویه های استاندارد، الکتروفورز و پس از مقایسه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .از دو نمونه استاندارد leishmania. tropica و leishmania. majorبه عنوان کنترل مثبت نیز استفاده گردید.

نتایج: طول محصول pcr با پرایمر، ab 115 جفت باز و با پرایمر ul، 683 جفت باز بود .نتایج بدست آمده نشان می دهد که حساسیت پرایمرهای مختلف برای تشخیص بیماری با توجه به دو گونه عامل بیماری یعنی leishmania major و leishmania tropica یکسان نبوده و به گونه ای که حساسیت روش pcr با پرایمر ab در حد 35 سلول و با پرایمر ul در حد 40 سلول بود.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه دلالت بر حساسیت pcr جهت شناسایی لشمانیوز پوستی دارد و به عنوان استاندارد جدید در شناسایی زمانی که تشخیص گونه نیاز نبوده می تواند، مورد استفاده گیرد. هر چند توانایی در تشخیص گونه ها در پیش بینی بیماری، تصمیم در درمان مناسب و خصوصاً در نواحی که بیش از یک گونه و بیماری بوسیله پزشک مشاهده شود از اهمیت زیادی برخوردار می باشد.