بررسی میزان تولید سایتوکین های التهابی il-6 , tnf به وسیله ی سلولهای تک هسته ی خون محیطی تحریک شده با مایکولاکتون

مایکوباکتریوم اولسرانس عامل زخم برولی است. این بیماری پس از سل و جذام، سومین عفونت شایع مایکوباکتریومی در انسان محسوب می شود. در حال حاضر، سازمان بهداشت جهانی بیماری برولی را بعنوان یک عفونت مهم می شناسد. مایکوباکتریوم اولسرانس، سمی بنام مایکولاکتون تولید می کند که در بیماریزایی نقش مهمی دارد. مایکولاکتون می تواند منجر به تخریب بافت گردد و همچنین پاسخ های ایمنی میزبان را سرکوب نماید.

روش بررسی:  در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی، از سلول های تک هسته ای خون سه نفر از افرادی که سابقه ابتلا به بیماری برولی را نداشتند استفاده شد. میزان تولید سایتوکاین های tnf, il-6 این سلول ها پس از تحریک با lps و در حضور مایکولاکتون و زمان های مختلف پیش انکوباسیون، با کیت های elisa تعیین شد.

نتایج: این مطالعه نشان می دهد که وجود توکسین مایکولاکتون تا حدود زیادی تولید سایتوکاین های tnf, il-6 را مهار می نماید. میزان سایتوکاین tnf در لوله های شاهد (حاوی lps) در مدت 4 ساعت به حداکثر مقدار خود رسیده و سپس کاهش می یابد. در حالی که، تولید il-6 در لوله های حاوی سلول های تازه (زمان صفر) بیش ترین مقدار را داراست و تا 16 ساعت به حداقل مقدار می رسد.

نتیجه گیری: از آن جایی که tnf, il-6 از سایتوکین های التهابی مهم ایمنی هستند، می توان تصور کرد که کاهش تولید tnf به وسیله این باکتری در تضعیف پاسخ های التهابی نقش دارد. بنابراین مایکوباکتریوم اولسرانس، از یک طرف سبب نابودی سلول های ماکروفاژی و از طرف دیگر جلوگیری از تولید tnf به وسیله مهم ترین سلول ایمنی ذاتی می گردد و به نوعی، نقش این سلول ها را در عفونت حذف می کند.