• مقایسه ی تمرینات ایزومتریک ارادی و تحریک الکتریکی در تقویت عضله چهارسرران متعاقب رفع بی حرکتی زانو در افراد بالای 40 سال

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1384/04/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1384/04/01
    • تعداد بازدید: 508
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    مقدمه: با آنکه سالیان زیادی است که در طب توانبخشی، تحریک الکتریکی برای جلوگیری از آتروفی و افزایش قدرت عضلانی مورد استفاده بوده است، کاربرد تحریک الکتریکی برای تقویت عضلات در پژوهش ها و در تمرینات بالینی عمومیت زیادی پیدا نموده است. عضله چهار سر ران متحمل بیش ترین آتروفی از بیت سایر عضلات ران می شود. این مطالعه با هدف مقایسه اثر تحریکات الکتریکی و انقباضات ایزومتریک ارادی برای افزایش قدرت عضله چهار سر و محیط ران در بیماران میانسال و مسن بعد از رفع بی حرکتی در قالب گچی انجام شد.

    روش بررسی: 87  نفر بیمار که زانوهایشان متعاقب شکستکی اندام تحتانی بی حرکت شده بود، بطور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند: گروه تحریکات الکتریکی فارادیک و گروه تمرینات ایزومتریک ارادی. بیماران به مدت شش هفته، سه روز در هفته و هر روز 20 دقیقه تمرین داشتند. قطر ران و قدرت عضلانی چهار سر قبل و بعد از دوره درمانی ارزیابی گردید.

    نتایج: افزایش قدرت عضله چهار سرگروه تحریک الکتریکی (28%) بطور معنی داری از گروه تمرینات ایزومتریک (40%) کمتر بود در حالیکه تفاوت معنی داری بین دو روش درمانی از نظر میانگین افزایش دور ران وجود نداشت (0.36±1.41 و 0.27±1.42 سانتیمتر 0.96=p).

    نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که گرچه تحریکات الکتریکی یک وسیله جایگزین و بالقوه مؤثر برای افزایش قدرت عضله چهار سر بیماران میانسال و مسن متعاقب بیحرکتی زانو است اما مؤثرتر از تمرین ایزومتریک ارادی نیست.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها