بررسی ارتباط بین مدت زمان تأخیر در ارائه گزارش حسابرسی و برخی شاخص های کیفی حسابرسی با ویژگی های مالی شرکت ها

صورت های مالی حسابرسی شده به عنوان یکی از منابع قابل اتکا اطلاعات برای استفاده کنندگان محسوب می شود اما این اطلاعات زمانی می تواند توسط استفاده کنندگان مورد استفاده قرار بگیرند که دارای مجموعه ی از ویژگی های کیفی باشند که یکی از این ویژگی ها به موقع بودن 1 اطلاعات می باشد و از آنجا که اطلاعات مالی نسبت به گذشت زمان بسیار حساس است و با مرور زمان ارزش و سودمندی خود را در تصمیم گیری ها از دست می دهد. بنابراین هر چه فاصله ی زمانی بین پایان سال مالی و تاریخ انتشار گوارش حسابرسی کوتاه تر شود ارزش اطلاعاتی آن بیشتر است. هدف این تحقیق، بررسی رابطه بین بین مدت زمان تاخیر در ارائه گزارش حسابرسی و برخی شاخص های کیفی حسابرسی با ویژگیهای مالی شرکت ها است. جامعه آماری شامل شرکت های تولیدی پذیرفته شده در بوورس اوراق بهادار تهران و دوره زمانی سال های 1385 تا 1395 است. نتایج حاصل از آزمون های آماری انجام شده بر روی فرضیه های تحقیق نشان می دهد که چهار متغیر مستقل انتخاب شده در این پژوهش شامل اندازه، سود دهی، نوع اظهار نظر حسابرسی ارائه شده در مورد صورت های مالی و عمر شرکت، ارتباط معنی دار آماری با زمان ارائه گزارش حسابرسی و برخی شاخص های کیفی حسابرسی وجود دارد.