چرا در ایران برنامه ریزی درسی مدون و کارایی نداریم؟

مقاله ی حاضر با عنوان «چرا در ایران برنامه ریزی درسی مدون و کارا نداریم؟» می باشد. با داشتن علم و دانش کافی و تکیه بر برنامه ریزی درسی منسجم و یکپارچه، می توان زمینه را برای توسعه و ترمیم کاستی ها و اخذ تصمیمات لازم برای رشد پایه ی فعالیت های انسانی ایجاد نمود. به نظر می رسد، علل و عواملی که می تواند در عدم کارا بودن برنامه ریزی درسی در ایران نقش و تأثیر داشته باشد، بسیار زیاد و حیطه های مختلفی را در برگیرد، ولی سعی شد تا زیر مجموعه ای از ابعاد برنامه ریزی که شامل ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و فردی است، که می تواند تأثیر بیشتری بر ناکارایی برنامه ریزی درسی داشته باشد، مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. نتایج نشان داد که از بین چهار بعد، بجز بعد فرهنگی، بقیه ابعاد دارای رابطه ی مستقیم و معناداری با ناکارایی برنامه ریزی درسی داشتند، ولی بعد فرهنگی در معادله ی رگرسیونی با ناکارایی برنامه ریزی درسی از قدرت پیشبینی کنندگی بیشتری برخوردار بود. در نهایت، اینکه در ناکارایی و مدون نبودن برنامه ریزی درسی در ایران، نمی توان تنها به یک عامل یا بعد اشاره نمود و تمامی ابعاد و زمینه ها به نوعی تأثیر دارند.