بررسی روند اشتغال بخش های مختلف اقتصای ایران بعد از هدفمندی یارانه ها با استفاده از جدول داده ستانده

یارانه با تحریف قیمت ها، مانع تخصیص بهینه منابع می شود و رشد اقتصادی را کاهش و از سوی دیگر با ایجاد کسری بودجه و افزایش هزینه های اجتماعی بر اقتصاد کشور آثار جبران ناپذیری بر جای می گذارد. یارانه انرژی در ایران رقم بالایی از تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص می دهد (حدود 10 درصد) و کاهش یارانه های انرژی خواه ناخواه بر اشتغال بخش های اقتصادی اثر می گذارد که برآورد آن ها می تواند سیاست گذاران و برنامه ریزان را در اتخاذ تصمیم های صحیح راهنمایی کند. در مقاله حاضر اثر افزایش قیمت حامل های انرژی (بنزین، نفت سفید، گازوئیل، نفت کوره گاز مایع، برق و گازطبیعی) در فازهای اول (1389) و دوم (1393) هدفمندی یارانه ها در ایران اجرا شده با استفاده از جدول داده- ستانده 1390 بر روند اشتغال بخش های مختلف اقتصادی بررسی شده است. نتایج گویای آن است که در بخش های بنزین با متوسط 7.78- درصد، بخش کشاورزی با متوسط 4.54- درصد و بخش گازوئیل با متوسط 3.57- درصد، بیشترین کاهش اشتغال مشاهده شده است. و در بخش های زغال سنگ با متوسط 4.26 درصد، صنایع و معادن با متوسط 2.76 و آب و ساختمان با متوسط 1.86 درصد، بیش ترین افزایش اشتغال مشاهده شده است. افزایش قیمت حامل های انرژی موجب می شود زغال سنگ جانشین این حامل ها شده و تولید و اشتغال در این بخش افزایش می یابد. هم چنین صنایع با گران تر شدن انرژی تا حد ممکن ساختار خود را تغییر می دهند و سعی می کنند از نهاده های گران تر کمتر مصرف کنند و این موجب شده در بخش هایی مانند صنایع و معادن و افزایش اشتغال مشاهده شود.